Mercedes-Benz E 300 BlueTEC HYBRID Lease Edition (2015) #2

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	E 300 BlueTEC HYBRID Lease Edition
Versnellingen	7, Sequentiële Automaat
Bouwjaar	2015
Jaar van aanschaf	2015
KM-stand laatst	24.488 km

Tijd voor een nieuwe auto

147 km
18 oktober 2015

9 maanden geleden leverde ik mijn leaseauto (Volvo V60) in, zei hartelijk doch resoluut vaarwel tegen de werkgever, en besloot als zelfstandige verder te gaan. Omwille van onmiddellijke behoefte aan mobiliteit kocht ik een gebruikte Mercedes-Benz C 180 CGI Avantgarde uit 2012, waarmee ik in 6 maanden tijd bijna 30.000 probleemloze kilometers aflegde. Dat is qua kilometrage echter te veel om benzine te blijven rijden, dus besloot ik mezelf op een nieuwe auto te trakteren. Een diesel moest het worden, om er 3 tot 5 jaar mee te rijden, afhankelijk van hoe de zaken verder gaan. Op zoek dus, en kiezen…

Kiezen: onverwacht gemakkelijk

Op mijn verlanglijstje stonden: Audi A6, BMW 5-serie, een Mercedes C-klasse, eventueel een E-klasse. En hoewel ik het vooruitzicht om een nieuwe auto in ontvangst te nemen stiekem erg leuk vind, is het aankoopproces imo altijd weer afzien: praten, proefritten, slappe koffie drinken, als je pech hebt uit plastic bekertjes. Gelukkig maakten verschillende merkdealers me het kiezen erg eenvoudig.

De firma Audi reageerde namelijk pas op mijn offerteverzoek precies 6 weken nadat ik de sleutels van mijn nieuwe Mercedes in ontvangst had genomen. Toegeven, dat waren toen ook wel meteen 4 dealers tegelijkertijd, maar helaas kwam al die aandacht een week of zes te laat. Firma BMW heeft gewoon nooit gereageerd. Ik vind dat vreemd, maar goed, als klaarblijkelijk niemand spullen wil verkopen, dan maakt dat het kiezen wel lekker eenvoudig, toch?

Want op mijn lijstje prijkte verder nog slechts Mercedes. Meer precies een C- en een E-klasse die resp. ongeveer 55k€ en 59k€ hadden zullen kosten. Echter, de dealer maakte mij attent op de E300 Bluetec Hybrid Lease Edition, die uit voorraad geleverd kon worden mét korting. Zodoende kocht ik deze auto voor 53k€ en kreeg een nette prijs voor mijn oude C180 terug. Dat vind ik nou leuk winkelen!

Omdat ik de auto privé koop hecht ik niet heel erg aan de lagere 20% bijtelling, alhoewel dit in het zakelijke segment vast een belangrijke beweegreden zal zijn om een auto als deze te overwegen, voor zolang die bijtellingsregeling nog duurt natuurlijk. Mijn beweegreden was dat ik voor iets minder geld flink meer auto kocht dan oorspronkelijk was voorzien. Daarbij: het hele aankoopproces tot en met aflevering op locatie naar keuze (!) nam minder dan een week in beslag. Lekker no-nonsens, erg voorkomend, lekker vlot.

Wat hebben we gekocht?

Een E300 BlueTEC Hybrid Lease Edition AMG, met (optionele) tenorietgrijze metallic lak. Dat betekent zoveel als:

• Een Mercedes E 300 Bluetec Hybrid dus, met modulaire hybridetechniek, zoals Mercedes dat noemt;
• Parkeersensoren voor en achter;
• Iets dat Led-Intelligent Light System heet;
• Een Becker MAP PILOT navigatiesysteem;
• Antidiefstalpakket;
• Grotere brandstoftank à 80 liter;
• Collision Prevention Assist;
• Sport-pakket AMG, waarbij inbegrepen o.a. AMG lichtmetalen velgen met brede en lage banden (245/40R18 voor en 265/35R18 achter), spannende AMG Styling bestaande uit voor- en achterbumper en sideskirts, grotere remschrijven voor, sportchassis en dubbele uitlaatpijpen; en
• AMG interieurpakket, met o.a. een aan onderzijde afgevlakt driespaaks stuurwiel met veel knopjes en schakelpaddles, velours voetmatten met ambitieus "AMG" opschrift, vooral heel veel zwart en donkergrijs w.o. de imitatie lederen/velours bekleding met witte contrastsiernaden en zwarte dakhemelbekleding, op geborsteld aluminium gelijkende sierstrippen, en elektrisch te verstellen sportstoelen voor.

Volgens de prijslijsten kost die auto €59.063 (adviesprijs). Dat is gelet op het uitrustingsniveau volgens mij scherp geprijsd t.o.v. de concurrentie. De offertes die ik uiteindelijk alsnog van Audi mocht ontvangen vermeldden bedragen rondom 64k€ voor een min of meer gelijk uitgeruste A6 met mindere motorisering.

Maar euh, al met al: een hybride dus, eens kijken wat dat zoal brengt.

Hybride

Anno 2015 zal iedereen wel zo’n beetje weten wat een hybride-auto is. In essentie is het een auto met 2 motoren, waarvan 1 elektrisch. Die elektromotor beoogt het autorijden wat vriendelijker voor het milieu te maken. Als het goed is slingert zo’n hybride minder schadelijke stoffen in de rondte, en meestal is er ook een gunstige invloed op het brandstofverbruik: vooral in stedelijk gebied, waar luchtkwaliteit er naar verluidt het meest toe doet.

Mercedes-Benz vind zelf dat ze een nieuwe standaard heeft gezet voor wat betreft het efficiënt gebruik van brandstof in het segment van de grotere auto’s. Ikzelf vind het gewoon een fijne auto, ben best onder de indruk van hoe de hybride-techniek in deze specifieke vorm functioneert, maar plaats er ook een paar kanttekeningen bij. Ik ga daar later in meer detail op terug komen, zodra ik wat meer kilometers achter de rug heb.

De basis van de E300 Bluetec Hybrid wordt gevormd door de E250 CDI. Diens 2.1 liter viercilinder dieselmotor levert 204 pk en 500 Nm, maar wordt nu bijgestaan door een 27 pk en 250 Nm sterke elektromotor. De mij vertrouwde 7G-Tronic automaat is van de partij, maar werkt nu met een dubbele koppeling i.p.v. de meer traditionele koppelomvormer. Dat was nodig om plek te maken voor de elektromotor, die tussen motor en versnellingsbak een plekje vond. Dat heeft niet zo’n goede uitwerking op het trekvermogen (0 kilo, dus een trekhaak mag er niet op), maar dat vind ik niet erg.

Met de gecombineerde kracht van elektro- en dieselmotor sprint de E300 Bluetec Hybrid desgewenst in 7.5 seconden vanuit stilstand naar 100 km/u, en moet een topsnelheid van 240 à 250 km/u mogelijk zijn. Dat zijn mooie getallen, maar geen hele andere prestaties als die van de E250 CDI. De belangrijkste reden waarom de 15% sterkere Hybrid vaak toch sneller is, is gelegen in het bijspringende koppel van de elektromotor waardoor tussenacceleraties sneller en soepeler verlopen, en met minder vaak terugschakelen. E.e.a. draagt meer bij aan rijcomfort dan ik had gedacht, maar we zullen zien hoe ik daar over denk met wat meer kilometers achter de rug.

Voor het overige is de E300 een E-klasse: een redelijk onopvallend gestileerde auto, goed afgewerkt, comfortabel en ruim, en naar eerste inschatting redelijk zuinig. Afschrijving en gebruikskosten zouden mee moeten vallen, althans in mijn ervaring met dit merk, en dat was eveneens een overweging die meespeelde bij de keuze.

Nou, ik ga kilometers maken, later meer.

Onderweg

9.978 km
18 oktober 2015

Inmiddels ben ik ruim 3 maanden en bijna 10.000 km onderweg met deze Mercedes. Dat bevalt goed, en ik ben bijna gewend aan de hybride aandrijflijn.

Bij de meeste hybrides drijft de elektromotor een andere as aan dan het dieselblok, maar bij Mercedes niet. De reden daarvoor is simpel: een diesel- start moeilijker dan een benzinemotor, terwijl je voor een smeuïg hybride samenspel juist snel wilt kunnen schakelen tussen de verschillende aandrijfmodi. Bij de E300 Bluetec Hybrid heb je wat dat betreft weinig te kiezen, want de auto kiest zelf welke aandrijving het beste bij de actuele rijomstandigheden en de bedoelingen van de bestuurder past. Meestal gaat dat goed, soms iets minder. Ik zal dat toelichten.

De E300 hybride gedraagt zich doorgaans zoals je mag verwachten van een diesel-aangedreven luxe sedan, maar dan met een paar hybride eigenaardigheden. Bijvoorbeeld, tot een snelheid van 160 km/u wordt de dieselmotor uitgeschakeld zodra je het gaspedaal lift, waarna de elektromotor de aandrijving overneemt. Althans, heel eventjes, want bij de minste geringste beroering van het gaspedaal springt de dieselmotor weer terug tot leven. Bergafwaarts hoef je natuurlijk geen gas te geven om de snelheid constant te houden, en onder die omstandigheden zoef je dus geruisloos naar beneden, zonder een druppel brandstof te verbruiken. Mercedes noemt dat “zeilen”, interessant hoor. Helaas zijn er in Nederland maar bar weinig bergen, als je het immer toenemende aantal verkeersdrempels tenminste niet meerekent.

Het is in het begin een beetje raar om de naald van de toerenteller naar '0' te zien vallen terwijl de snelheidsmeter vrolijk getallen van 100 of meer blijft aanwijzen, maar verbazingwekkender is hoe natuurlijk het allemaal aanvoelt. Behoudens bij deellast i.c.m. lage snelheden gaat het wisselen van krachtbron heel geraffineerd en vrijwel ongemerkt, en de elektromotor neemt het scherpe randje van een krachtige dieselmotor weg. Daardoor heb je wel het profijt van een flinke trekkracht, maar wordt je er niet voortdurend aan herinnert met een diesel onderweg te zijn.

Maar bij lagere snelheden - zoals in de stad - gaat het schakelen tussen diesel en elektrisch soms met een schok gepaard, afhankelijk van de wijze waarop je het gaspedaal bedient. Om die reden betrap ik mezelf er steeds vaker op toevlucht te zoeken tot de "S"–modus, namelijk op momenten dat ik even genoeg heb van de constante aan-uit en start-stop sensatie. Dat is dus vooral het geval in stedelijk gebied, en laat dat nou net het werkgebied zijn waar je het meeste rendement uit de hybride-techniek kunt halen…

Als de elektrische aandrijving net iets meer kracht zou hebben, dan zou deze techniek veel beter uit de verf komen volgens mij. Want dan zou je ook bij het raken van een putdeksel gewoon elektrisch verder kunnen rijden, terwijl zo’n hobbeltje nu vaak zorgt voor een onmiddellijk aanspringen van de dieselmotor. Zodra je echter de ruimte krijgt om onbelemmerd door te rijden blijkt de E300 een volleerde kruiser, die stil, comfortabel, en desgewenst haastig onvermoeibaar vele kilometers verslindt.

Die “S”-modus verandert de E300 Bluetec Hybrid overigens in een tweemotorig beest. Want in 'Sport' modus werken beide krachtbronnen continue samen (i.p.v. elkaar vooral af te wisselen). Verder reageert en schakelt de automatische versnellingsbak sneller, en zijn brandstofbesparende systemen gedeactiveerd. Zodoende trakteert de E300 je op een bijna overvloedige maar nog steeds geleidelijke krachtsopbouw, waarbij de elektromotor de voor een verbrandingsmotor kenmerkende gaten in de vermogensafgifte invult. Zoveel koppel om mee te spelen is beslist verfrissend, en het feit dat de auto in deze uitvoering wordt geleverd met een AMG-sportpakket (w.o. onderstel) maakt het allemaal nog aantrekkelijker; daarover later meer.

Het is leuk om te weten dat zelfs een energie-efficiënte auto zich geïnspireerd laat rijden, maar hoe zit dat als je het ding als een Tesla, elektrisch dus, wilt rijden?

Het goede nieuws is: dat kan. Het slechte nieuws is: dat kan maar heel eventjes. Elektrisch rijden kan gedurende maximaal 1 km (afhankelijk van de ladingstoestand van de accu) en bij snelheden lager dan 35 km/h, of bergafwaarts. Het is duidelijk niet de bedoeling om zo veel en lang mogelijk uitsluitend op elektriciteit te rijden, maar wel om de verbrandingsmotor zo vaak mogelijk te ondersteunen. Maar zodra je een beetje bent ingespeeld op de aandrijflijn, en er gebruik van maakt, dan kun je daadwerkelijk met een gemiddeld verbruik van 1 op 20 door de stad kabbelen, en dat vind ik voor zo’n zware auto best knap.

Al met al een fijne krachtbron, die beneden de 2000 t/min de inzittenden danig in verwarring kan brengen: soms informeerden passagiers of we toevallig met een zescilinder onderweg waren. Dat zou leuk zijn geweest, maar helaas, vanaf 2000 t/min verraad het motorgeluid de aanwezigheid van een vierpitter in het vooronder. Maar dat motorgeluid blijft mooi op de achtergrond, is als zodanig niet storend, en de soepele acceleratie blijft indrukwekkend.

Versnellingsbak

Om al die motorische vreugde om te zetten in aandrijving is natuurlijk een versnellingsbak nodig, en standaard is voorzien in een 7G-TRONIC automaat, die door de dubbele natte plaatkoppeling sneller en soepeler schakelt dan ik gewend was van mijn C180.

De automatische versnellingsbak laat zich bedienen d.m.v. een stengeltje rechts achter het stuur, en dat stokje geeft de keuze tussen P, N, R en D. Eenmaal onderweg kun je het schakelen imo het beste aan de automaat overlaten. Desgewenst kun je het motor- en schakelgedrag nog beïnvloeden door “E”-, “S”, of “M”-modus te kiezen. In elke modus kun je op ieder willekeurig moment met de schakelflippers aan het stuur handmatig een hogere of lagere versnelling kiezen, maar dat handmatige schakelen verloopt traag. Om die reden maak ik er eigenlijk geen gebruik van, en de “M”-modus – waarin de auto verwacht dat de bestuurder het schakelen volledig voor eigen rekening neemt – vind ik dan ook ietwat overbodig, maar er zullen vast eigenaren zijn die daar anders over denken.

In “E”-modus schakelt de bak omwille van comfort en economie doorgaans vroeg op, en zoef je meestal met een toerental van ergens tussen 1000 en 2000 t/min vlot en comfortabel door het verkeer. De enige hinderlijke traagheid waar ik de bak (of eigenlijk: het start/stop-systeem) op kan betrappen betreft het schakelen tussen voor- en achteruit, bijvoorbeeld bij inparkeren. Het duurt dan gevoelsmatig net even te lang voordat er aandrijving is. Dat went, en in “S”-modus heb je er geen last van (de motor blijft dan bij stilstand gewoon lopen), maar het had beter gemogen. Dat gezegd hebbende, de splinternieuwe Audi A6 3.0 zespitter diesel huurauto die ik onlangs in Zuid-Duitsland meekreeg deed er bij verkeerslichten steevast een volle 2 seconden over om na het bevel “gaan!” een voorwaartse beweging in te zetten. Het kan dus ook slechter, blijkt.

In “S”-modus reageert de versnellingsbak alerter op wat je zoal met het gaspedaal uitspookt, en zal bij constante snelheid doorgaans een lagere versnelling vastgehouden worden. Daarnaast zijn start/stop-systeem en “zeil”-modus uitgeschakeld, waardoor je gebruik kunt maken van de remmende werking van de motor zodra je gas los laat. Wat in die modus het meeste opvalt is de gretigheid waarmee de motor op bevelen van het gaspedaal reageert: alert, lekker sportief, en je vergeet gemakkelijk dat je met een diesel onderweg bent. Echter, het kan geen kwaad om even je snelheidsmeter in de peiling houden…

Prestaties

Dat je met 231 pk en 590 Nm desgewenst erg snel bij je schoonmoeder kunt arriveren zal niet verbazen, en dat je je er net zo snel weer uit de voeten kunt maken ook niet: dat is immers gewoon een kwestie van de andere kant op sturen.

Verbazingwekkender vind ik de souplesse waarmee deze aandrijflijn haar kracht in aandrijving omzet, alsook de graagte waarmee de diesel-krachtbron toeren draait als je daar even toe aanspoort.
Een acceleratie van 0 naar 100 km/u in een seconde of 7 à 8 is al niet slecht, maar als je bedenkt dat de auto vanuit stilstand heel soepel en geleidelijk (lees: traag) op gang komt, dan kun je je wellicht een voorstelling maken van de rollende acceleratie. Die rollende acceleratie is zodanig vlot dat je de beschikbare ruimte beslist goed wilt inschatten. Want met het vloeren van het gaspedaal lijkt de rest van de wereld soms ineens even stil te staan. En het aardige is dat de hybride-aandrijflijn ervoor zorgt dat daarbij lang niet altijd teruggeschakeld wordt. Daardoor blijft het toerental laag, en de rust aan boord behouden. Dat is comfortabel, (relatief) zuinig, maar tegelijkertijd ook verraderlijk: je bent heel gemakkelijk een stuk sneller onderweg dan je eigenlijk van plan was. Beetje opletten dus, maar dat kan eigenlijk nooit kwaad.

Verbruik

Leuk hoor, die motorische ijver, maar hoe pakt dat uit qua verbruik? Welnu, Mercedes-Benz claimed een gemiddeld verbruik van 24.4 tot 26.3 km per liter dieselolie (afhankelijk van wiel- en bandenmaten veronderstel ik), en ik geloof dat er ooit met zo’n ding vanuit Noord-Afrika naar Groot-Brittanie is gereden: 1968 kilometer op 1 tank brandstof.

Beide is mij nog niet gelukt, maar ik moet zeggen dat ik desalniettemin behoorlijk onder de indruk ben. Het is me een aantal malen gelukt om in chaotisch Randstedelijk verkeer een gemiddeld verbruik van bijna 1 op 22 te realiseren, en dat ging eigenlijk vrij gemakkelijk. Voorwaarde om dat te realiseren is een ver vooruitziende blik, verkeersinzicht, weinig haast en een beetje gevoel voor het samenspel tussen diesel- en elektromotor.

Maar omdat je in deze auto ongemerkt wat vlotter rijdt is het realistischer om rekening te houden met een praktijk verbruik van 1 op 16 à 18. Afhankelijk van rijstijl en –omstandigheden blijkt het echter probleemloos mogelijk om 1400 tot 1500 kilometer ver te komen op een tank. Dat betreft dan wel de optionele 80-liter brandstoftank, maar dan nog vind ik het een knappe prestatie voor een auto die rijklaar 1745 kg op de weegschaal brengt.

Neemt niet weg dat ik de indruk heb dat er met een iets krachtiger elektromotor nog een stuk meer uit te halen was geweest.
Een laadpaal hoef je in ieder geval nooit op te zoeken, want de accu die bijdraagt aan de elektrische aandrijving wordt automatisch bijgeladen tijdens het rijden, ondermeer wanneer je remt of aan het “zeilen” bent. Die accu heeft volgens Mercedes een levensduur van 10 jaar. Het t.z.t. vervangen ervan zal een lieve duit kosten vrees ik, maar ik verwacht niet dat ik die uitgave zelf ga doen.

Een Mercedes vraagt iedere 25.000 kilometer (of jaarlijks) om onderhoud, en in mijn ervaring zijn de reguliere onderhoudskosten bij Mercedes-Benz prettig laag. Gelet op wat ik eerder afschreef op Mercedessen, alsook gelet op het huidige tweedehands aanbod van overeenkomstige modellen, verwacht ik dat de afschrijving alleszins zal gaan meevallen.

Kortom, autorijden kan zonder twijfel goedkoper, maar ik heb hoge verwachtingen omtrent de verhouding prijs en kwaliteit. Kwaliteit? Daarover straks meer.

In- en exterieur

9.978 km
18 oktober 2015

Exterieur

Net als alle huidige E-Klasse modellen is de E300 Bluetec Hybrid vrij onopvallend en naar mijn mening stijlvol vormgegeven. Het AMG-exterieurpakket waarmee de Lease Edition is uitgevoerd voegt daar een beetje meer uitbundigheid aan toe; daar moet je van houden. De AMG bumpers zien er wat bedreigender uit dan de exemplaren op reguliere E-Klasse modellen, en er zijn sideskirts en dubbele uitlaten. Allemaal zaken waar ik persoonlijk niet enorm aan hecht, maar het misstaat in mijn ogen (net) niet, en in de gekozen donkere kleurstelling (tenorietgrijs metallic) valt het allemaal niet teveel op.

Belangrijker vind ik dat de E300 Bluetec Hybrid niet alleen is voorzien van ambitieuze uiterlijkheden, maar ook profiteert van een aantal meer technische componenten die onderdeel uitmaken van het AMG-sportpakket; kom ik later op terug.

Wat verder opvalt als je om de auto heen loopt is de full-led verlichting, “Led-Intelligent Light System” noemt Mercedes dat. Dat systeem gaat verder dan modieuze dagrijverlichting: de verlichting past zich automatisch aan de weg- en weersomstandigheden aan, en dat werkt perfect. Een grootlicht-assistent regelt het grootlicht zodanig dat tegenliggers er geen last van hebben, en er zijn meedraaiende (led) koplampen, afslagverlichting, automatische mistlampen, en natuurlijk led knipperlichten en dagrijverlichting. Je kunt er via de boordcomputer van alles aan instellen, maar in principe volstaat het om de lichtschakelaar gewoon op “automatisch” te zetten: de lichtopbrengst is fenomenaal.

Tja, en dan kun je dagenlang rondjes om de auto heen blijven lopen, maar eigenlijk is er verder niet zoveel opvallends: instappen dus.

Interieur

Ook na het instappen ontkom je niet aan AMG-invloeden. Het interieur is - zoals iedere E-klasse - klassiek en hoekig vormgegeven. In deze uitvoering voeren veel zwart en donkergrijs de boventoon. In combinatie met het aan onderzijde afgevlakte driespaaks stuurwiel en de aluminium sierdelen lijkt e.e.a. erg op de C 180 Avantgarde die ik inruilde. Een soort thuiskomen dus, met dien verstande dat de gebruikte materialen in de E mooier zijn en prettiger aanvoelen, en dat het zitmeubilair in tegenstelling tot de C wél volwassen afmetingen heeft.

Velours vloermatten vermelden blij “AMG”, en de sportstoelen voorin, alsook de achterbank, zijn mooi afgewerkt in een combinatie van imitatie-leer, imitatie-velours en witte stiksels. Veel "imitatie" dus, maar het ziet er niet als zodanig uit, en de materialen voelen prettig aan.

Belangrijker: die sportstoelen zitten voortreffelijk en bieden voldoende steun om je ook tijdens sportief sturen op je plek te houden. Beide voorstoelen zijn voorts veelvuldig (grotendeels elektrisch) verstelbaar, en het is niet ingewikkeld om een goede zitpositie te vinden.

Uitzicht rondom is uitstekend, dat zal iets met de hoekige vormgeving te maken hebben, en bij het manoeuvreren in krappe ruimtes helpen de alerte parkeersensoren voor- en achter doeltreffend om de bumpers heel te houden. Wat bij dat manoeuvreren ook opvalt is de lichte besturing: ondanks de niet misselijke bandenmaten (245/40 R 18 aan voorzijde) prik je het ding desgewenst met 1 vinger waar je hem hebben wilt. Lang leve stuurbekrachtiging natuurlijk. De stuurbekrachtiging werkt snelheidsafhankelijk en kent een variabele stuuroverbrenging: dus bij lage snelheid lekker licht, op hogere snelheid lekker direct en met veel gevoel.

Het dashboard is informatief, overzichtelijk en in alle opzichten keurig afgewerkt. Desgewenst kun je de verrichtingen van de hybridetechniek monitoren en statistieken m.b.t. het resultaat ervan raadplegen. Persoonlijk vind ik dat vooral een gadget, en ik heb mezelf nog niet kunnen betrappen op de behoefte om daar eens goed voor te gaan zitten. Te midden van al het zwarte “leer” en “geborstelde aluminium” valt het klassieke en met veel chroom omrande analoge klokje een klein beetje uit de toon, maar een grappig accent is het wel.
Wat zondermeer uit de toon valt is het goedkope Becker MAP PILOT navigatiesysteem.

Becker? Geen Garmin? Inderdaad, want voor de Lease Edition opteerde Mercedes-Benz klaarblijkelijk voor oude spullen. Tja, ik veronderstel dat de scherpe prijsstelling toch ergens om concessies zal vragen. Toegeven, dat navigatiesysteem werkt op zich prima en laat zich eenvoudig bedienen, desgewenst met spraakcommando’s. Maar het schermpje is klein, de kaarten en menu’s ogen goedkoper dan bij de auto past, en het (her)berekenen van routes duurt soms wat langer dan in modernere systemen gebruikelijk is. Het updaten van de software of kaartmateriaal kan in mijn ervaring (C-klasse) een crime zijn, waardoor het bijna een pluspunt is dat de firma Becker niet heel erg voortvarend is met het beschikbaar stellen van updates.

Kortom, het straalt niet de klasse uit die je aantreft in bijvoorbeeld een moderne Volvo of Audi. Daar staat tegenover dat de mevrouw die de aanwijzingen geeft in ieder geval niet het spraakgebrek heeft dat mij in de Volvo V60 (leaseauto) zo irriteerde. De weergave van verkeersdrukte op de kaarten is handig, en dat geldt denk ik ook voor de verkeersbordenherkenning d.m.v. een camera achter de voorruit. Die verkeersborden worden vervolgens in het schermpje van de navigatie weergegeven, maar omdat ik tijdens het autorijden eigenlijk altijd naar buiten kijk heb ik die borden op zo’n moment allang gezien. Hoedanook, e.e.a. had qua vormgeving dus beter gemogen, maar het werkt, en daar gaat het tenslotte om.

Verdere bezuinigingen vinden we terug op het vlak van audio: radio/CD-speler zit erin, check. En die installatie laat zich lekker intuïtief bedienen (naar keuze vanaf het stuur, middenconsole of dashboard), de geluidskwaliteit kan ermee door, maar is niet bepaald “je van het”. Daarnaast valt de radio-ontvangst weg zodra je onderweg een tunnel tegenkomt. Dat laatste komt bij veel meer auto’s voor, maar ik heb het vroeger ook weleens beter meegemaakt. Omdat ik al meer dan 20 jaar fervent (en deels beroepsmatig) motor rij ben ik inmiddels vermoedelijk toch al half doof, dus heel erg vind ik het persoonlijk niet, maar dat neemt niet weg dat je onwillekeurig gewoon betere spullen verwacht in een auto van dit merk.

Tijdens het rijden vergeet je dat allemaal gemakkelijk, want dan overtuigd de auto zondermeer: motorgeluid, voor zover aanwezig i.v.m. de hybride-aandrijftechniek, blijft tot op zeer hoge snelheden mooi op de achtergrond, en er zijn geen hinderlijke trillingen, rammeltjes of kraakjes. Geruisloos en comfortabel kun je moeiteloos honderden of duizenden kilometers aaneengesloten doorrijden, waarna je bij het uitstappen soms meer uitgerust bent dan toen je instapte. Hoezo ontspannen?

Dat comfort is niet alleen te danken aan de doorgaans soevereine stilte aan boord, maar ook aan de voortreffelijk ventilatie, verwarming en airconditioning. Temperatuurregeling is links en rechts gescheiden, verder volautomatisch, en ventilatie/kachel/airco doen opmerkelijk geruisloos hun werk. Even afwachten hou dat uitpakt zodra de buitentemperaturen weer beneden het vriespunt dalen, maar voorlopig: erg goed.

Aan opbergruimte is verder geen gebrek: een redelijk ruime kast in het dashboard, liefst 2 ruim bemeten vakken in de middenconsole (of 3, afhankelijk van hoe je de ruimte voor de optionele asbak interpreteert), en natuurlijk zijn er vakken in de deurpanelen. Ook de kofferruimte is groot, en liever mik je hier niet achteloos je spullen in. Want als die spullen ergens ter hoogte van de achterbankleuning terechtkomen, dan zul je er echt in moeten klimmen om ze er weer uit te halen, met het risico daarbij op de terugweg naar buiten te verdwalen…

Rijgedrag en een voorlopige conclusie

9.978 km
18 oktober 2015

Eerder verwees ik al naar de AMG-invloeden i.r.t. het onderstel. Welnu, de 18 inch lichtmetalen velgen met brede en lage banden zijn daar het meest zichtbare voorbeeld van. Iets minder zichtbaar, maar wel degelijk aanwezig, is het Direct Control onderstel dat met 15 mm verlaagd is en een steviger demping kent t.o.v. de reguliere E-klasse modellen.

Toegeven, dat heeft allemaal weinig te maken met een echte AMG, maar het Direct Control onderstel vind ik in deze sportievere uitvoering beslist meerwaarde hebben. Direct Control houdt in dat de demping en stabilisering automatisch aan weg- en rijomstandigheden worden aangepast, hetgeen de rijeigenschappen ten goede komt en ongekend hoge bochtensnelheden mogelijk maakt. De steviger demping gaat niet ten koste van het comfort: de balans tussen in- en uitgaande demping is erg goed voor elkaar, hooguit dat de achterzijde iets meer dan verwacht in veert, b.v. bij het verlaten van verkeersdrempels, maar over het algemeen worden gaten en kuilen erg goed door het onderstel geabsorbeerd.

De combinatie van banden en het lagere en stuggere onderstel zorgt niet alleen voor een uiterst stabiel rijgedrag, maar maakt ook dat de auto veel communicatiever is dan reguliere E-klasse’s, vooral als het op sturen aankomt. Natuurlijk doe je er bij sportief bochten verslinden goed aan om in te calculeren dat je met een bijna 1800 kg zware auto onderweg bent. Meer precies is dat er eentje waarvan 60 procent van de massa op de voorwielen rust. Dat zorgt in de basis voor een onderstuurd karakter, maar met een streepje gas erbij laat zich dat keurig omzetten in een redelijk neutraal bochtengedrag. Voor het uitbreken van de achterzijde hoef je niet al te bang te zijn: je kunt overstuur forceren, maar in de regel voorkomen de voor deze auto overbemeten 265/35-18 achterbanden, en de zeer alerte stabiliteitssystemen, deze neiging. Tot slot, al die sportiviteit zorgt voor iets meer afrolgeluid van de banden; dat zou de enige kanttekening zijn die ik hier kan plaatsen.

De remmen, en dan vooral de remvertraging die je ermee kunt oproepen, zijn indrukwekkend: dat is iets om rekening mee te houden. Wanneer je plotseling het rempedaal in het tapijt trapt registreert de auto dat en helpt enthousiast mee om alles zo snel mogelijk te vertragen. Dus: de neus graaft zich bijkans in het wegdek, en de bestuurder hangt ietwat hulpeloos in de gordel. Die bestuurder kan op dat moment alleen maar hopen dat achteropkomend verkeer net zo alert is en over eenzelfde remkracht beschikt…

Achterwielaandrijving – in algemene zin - zorgt ervoor dat voor- en achterwielen precies datgene doen waar ze het beste in zijn: voorwielen sturen, achterwielen drijven aan. Dat geeft een boel rust in het stuurwiel, en een mooie balans in het rijgedrag. Als je de keuze hebt zou ik er geen moment aan twijfelen: achterwielaandrijving, doen.

Voorlopige conclusie

Meer kracht, een riante hoeveelheid ruimte en het vertrouwde E-Klasse comfort. Daarbij flinke prestaties i.c.m. desgewenst een iets lager verbruik, en dat alles voor een lagere prijs: een goede deal, volgens mij. De E 300 Bluetec Hybrid heeft – na de eerste gewenningsperiode - een mooie diesel-hybride aandrijflijn die het scherpe randje van de krachtige dieselmotor wegneemt, en op die manier onverwacht veel bijdraagt aan het rijcomfort. Ik moet even afwachten of en wanneer het automatische “zoeken” naar de juiste aandrijfmodus bij lage snelheden, en de schokjes waarmee dit soms gepaard gaat, de keel uit gaat hangen. Dat de winst qua brandstofverbruik hoofdzakelijk tot uiting komt bij lage snelheden en stedelijke ritten is inherent aan de wijze waarop invulling werd gegeven aan het hybride-concept, en dit is een eigenschap die meer hybride auto’s hebben.

Al met al ben ik vooralsnog erg tevreden over deze auto, en ik zal proberen dit verslag mettertijd aan te vullen met verdere ervaringen.

Update na 25000 km

24.488 km
31 mei 2016

Zojuist de auto opgehaald bij de garage i.v.m. de Assyst A beurt. Buiten de wat aftakelende ruitenwisserbladen werden er geen bijzonderheden aangetroffen. Wel werd er een software update uitgevoerd. Totale kosten: € 402 inclusief een gratis leenauto.

Eén aandachtspunt kreeg de monteur mee: het wat tegenvallende verbruik. Hoewel het me incienteel lukt om een gemiddeld verbruik van 20 tot zelfs 24 km/liter te scoren, noteer ik over de afgelopen 24488 kilometer een gemiddelde van 16.2 km/liter. Monteur vond dat zelf ook wat aan de hoge kant, maar beloofd dat het na de software update beter gaat worden. Ik wacht gespannen af.

Gebeurde er verder nog wat? Ja, twee dingen: een lekke band en een vergeten fabrieksmodificatie...

In februari j.l. bezocht ik een nabije dealer i.v.m een leeglopende achterband. Aldaar werd verder gebruik van de auto verboden i.v.m. een nog niet uitgevoerde - en klaarblijkelijk nogal kritische - modificatie aan de nokkenaskettingspanner. Dat is een mooi woord voor bij een potje scrabble, maar tevens een nogal belangrijk onderdeel. Het rijverbod kwam onverwacht en tamelijk slecht uit. Want omdat er geen leenauto beschikbaar was mocht ik al mijn verdere afspraken voor die dag annuleren.

Naar verluidt viel de aankoop en registratie van de auto in tijd samen met de communicatie rondom de fabrieksfout, waardoor de importeur mij nooit heeft geïnformeerd. Geluk hebben dus met die lekke band, want het rijverbod hield verband met de aanzienlijke kans op terminale motorschade. Beetje knullig allemaal, imo, maar wel weer goed dat alles aan de kant werd geschoven om nog dezelfde vrijdagmiddag de nokkenaskettingspanner te vervangen.

Verder geen bijzonderheden. De motor lijkt iets stiller te zijn geworden, de hybride-aandrijflijn iets soepeler, en het is nog steeds een E-klasse. Al met al dus nog zeer tevreden.

9,0