Ford S-MAX 2.0 TDCi 140pk Titanium (2007)

autoreview

17 september 2014 om 15:58

Uitvoering	S-MAX 2.0 TDCi 140pk Titanium
Versnellingen	6, Handgeschakeld
Bouwjaar	2007
Jaar van aanschaf	2012
KM-stand bij aanschaf	160.000 km
KM-stand laatst	245.000 km

217.000 km
17 september 2014

17-september-2014

Na een jaar en 8 maanden en 60.000 kilometer word het tijd voor een review van mijn Ford S-Max 2.0 tdci uit 2007. Gekocht met 159.000 km op de klok in januari 2013. Nu in september 2014 staat hij op 217.000 km

Over de auto zelf:
Het is een 2.0 tdci met origineel 140 pk (inmiddels 175 pk) en 6-bak.
Titanium uitmonstering, panorama dak en, als ik alle paperassen mag geloven die bij de auto zaten, iets van een X-pack (wat dat ook moge zijn). Voor mij zit er in ieder geval alles op wat op mijn wensenlijstje staat.
Half lederen sportstoelen, cruise control, automatische airco, maar ook een cd-wisselaar onder de bestuurdersstoel, radio met MP3 afspeelmogelijkheid, Bluetooth carkit, park distance control voor en achter, verwarmde voorruit. Dit alles verpakt in een mooi Colorado-rood jasje. Zelf heb ik achteraf nog een afneembare trekhaak gemonteerd.

Het rijden:
Dit is de eerste auto waarbij ik niet na 1,5 jaar denk: “Het wordt tijd voor wat anders”. Je zit lekker hoog, maar door het sportonderstel is het geen zwabberende familiekoets. Als je wilt kun je best hard de bocht door. Ook bij (onbedoelde) hogere snelheden op klaverbladen en dergelijke blijft de auto goed in het spoor. Tot onder- of overstuur heb ik hem nog kunnen bewegen. Dat zoek je in een dergelijke auto natuurlijk ook niet, maar ik ben wel eens verrast op een Duitse Autobahnafrit die toch scherper was dan ik verwachtte. Geen centje pijn.
In het begin moest ik wel even wennen aan de zijwindgevoeligheid. Ik was een stationwagon gewend en met zo’n “busje” vang je uiteraard iets meer wind. Nu ik er aan gewend ben, merk ik het niet meer. A propos “busje”: ik vind het nog steeds een mooie verschijning in vergelijking met bijvoorbeeld een VW Touran. Kwestie van smaak natuurlijk.
Verder een zee van ruimte, een verschuifbare achterbank zodat je de kofferruimte groter of kleiner kunt maken: niet uniek meer, maar ik vind het persoonlijk erg handig. Ik vind het wel jammer dat er geen vlakke laadvloer ontstaat als de stoelen weggeklapt worden. De rugleuning zorgt voor een kleine 10 cm verhoging. Er blijft naar boven toe voldoende ruimte, maar voor het doorschuiven van lange voorwerpen een klein minpuntje. Ik heb er evengoed een 2 persoons bankstel mee naar de stort kunnen brengen.

Is alles dan hosanna-hosanna-blij-blij? Niet helemaal. Een paar kleine minpuntjes zijn er ook.
Te beginnen met de dikke dubbele A-stijl. Op rotondes moet ik vaak even naar voor of naar achter leunen om “achter” de a-stijl te kijken of er verkeer aankomt.
Op de snelweg vind ik het vermogen te weinig om bijvoorbeeld vlot in te kunnen halen. Dan merk je dat je met een relatief zware windvangen op weg bent. Daarom heb ik de auto laten tunen naar 175 pk. Op maat geschreven, dus geen power-box-achtige toestanden en alles binnen veilige marges. Nu kom ik gemiddeld een kilometer verder op een tank. Het verbruik ligt ongeveer bij 1:15.
Exact kan ik het niet aangeven omdat de laatste 10-15 liter met veel hangen en wurgen de tank in gaat. Mijn vorige auto vulde ik altijd tot net onder de rand, maar bij de S-Max lukt me dat niet. Voor je het weet sta en een kwartier de laatste liters in de tank te persen en daar heb ik doodeenvoudig het geduld niet altijd voor.
Toen ik de auto kocht zaten er 18 inch wielen onder. Dat stond heel erg goed: de wielkasten zijn dan mooi gevuld. Ik vond ze echter te stuiterig. De winterbanden zijn 16 inch en dat rijdt aardig wat comfortabeler. Toen de zomerbanden aan vervanging toe waren heb ik een set 17 inch lichtmetalen wielen met banden gekocht en dat vind ik de betere combinatie. Een sportief uiterlijk en toch comfortabel.

Onderhoud:
Het onderhoud probeer ik zoveel mogelijk zelf te doen. Vloeistoffen, filters etc. vervang ik zelf. Ook de distributieriem en waterpomp heb ik voor het eerst zelf gedaan. Ik vind dat leuk om te doen, maar als je het uit financiële overwegingen zelf zou willen doen, raad ik je aan toch even bij Ford te informeren. Voor die paar honderd euro meer vind ik het het gehannes niet waard. Buiten het normale onderhoud geen onoverkomenlijke reparaties gehad. Daarover meer onder het kopje “problemen”.

Problemen:
Tijdens de proefrit viel me op dat de park distance control niet werkte. Dit was een kwestie van opnieuw inleren. De elektronica dacht dat er een trekhaak gemonteerd was waardoor het niet werkte.
Nadat ik de auto een week had en alle euforie weer een beetje gezakt was viel me een nare fluittoon op tijdens het sturen. Dit kwam van de stuurbekrachtiging. Door de kou was de stuurbekrachtigingsolie dikker en vloeide moeilijk voor een metalen leiding met een rare kronkel. Ford heeft hier destijds een modificatie op uitgevoerd die bij mijn auto nog niet gedaan was. De garagist wilde niet luisteren, dus ik had uiteindelijk een nieuw filter en een nieuwe pomp uit een auto met maar 60.000 kilometer op de klok en tot slot een nieuwe metalen leiding. Onder garantie, dat wel.

Bij 190.000 km ging het motorstoringslampje branden. Volgens de ADAC gaf het roetfilter een storing. In Duitsland naar de dealer gebracht. Daar gaf men aan dat er een sensor een verkeerde waarde had doorgegeven. Een nieuwe kostte ongeveer € 200,-. Ik heb het roetfilter handmatig laten regenereren (schoonbranden) en foutcode laten wissen. De sensor leek niet defect, omdat hij niet continu foute waardes gaf. Die heb ik dan ook laten zitten en tot op heden geen problemen meer gehad. Kosten voor het garagebezoek € 98,-.

Een half jaar later wederom motorstoringslampje en de motor in het noodloopprogramma. Auto uit, auto aan en het noodloopprogramma was weer verdwenen. Na een paar honderd kilometer ging ook het motorstoringslampje weer uit. Wekenlang niks en dan weer hetzelfde riedeltje.
De auto uit laten lezen en er kwam een foutcode uit die wees op turboproblemen.
Ik zal jullie de tussenstappen besparen. Uiteindelijk zijn een inlaatspruitstuksensor (mooi scrabblewoord) een onderdruk slang en een turbodrukregelventiel (weer scrabble) vervangen.
Die laatste was het duurst: ongeveer €180,-. Dat kan ook goedkoper via bijvoorbeeld Ebay (plm €40,-) maar daar heb ik niet voor gekozen om eventuele onenigheid bij garantie op reparatie te voorkomen en omdat het qua planning beter uitkwam. Door het onderhoud zelf te doen heb ik genoeg “bespaard”. Totale kosten voor de oplossing van de turbofoutcode is ongeveer € 400,- euro.

De totale reparatiekosten over ruim anderhalf jaar en bijna 60.000 km bedragen ongeveer € 500,-
Niet verkeerd lijkt me.

Al met al ben ik erg tevreden en zoals de vlag er nu bij hangt wordt dit mijn eerste auto waarmee ik zelf minimaal 100.000 kilometer heb gereden.

245.000 km
3 augustus 2015

Er zijn weer wat kilometers verstreken, dus een update leek me wel een goed idee.

De auto bevalt nog steeds erg goed qua rijden. De stoelen en de zitpositie zijn voor mij perfect. Ik rij vaak lange afstanden en stap zonder noemenswaardige problemen fris uit.

Sinds de vorige review heb ik de standaard beurten uitgevoerd en rondom de remmerij compleet vernieuwd. De auto trilde in het stuur bij remmen en achter waren ze gewoon op. Toen gelijk alles maar aangepakt. Banden van voor naar achter een keer gewisseld i.v.m. wat cuppinggeluiden.

Problemen:
Sinds enige tijd komen tijdens en/of korte tijd na lange afstanden (+400km) de motorstoringen terug. Soms zijn ze na herstart verdwenen, soms blijven ze penetrant elke minuut terug komen. Na een korte pauze van 5 minuten blijven ze dan weer weg. Ik weet wat de oorzaak is (geometrische verstelling van de turbo die een foutcode veroorzaakt). Dit is een prijzige reparatie (helemaal bij Ford; daar reviseert men niet maar vervangt) en ik ben in dubio of ik dat geld nog ga investeren. Er is mee te leven (want maar af en toe steekt het de kop op) en ondanks dat hij qua rijden goed bevalt kijk ik wel eens om me heen. Je wilt wel eens wat anders. Het is niet makkelijk om iets te vinden, want er valt veel af als je S-max gewend bent. Je went aan de hoge instap en de hoge(re) zit, de ruimte op je "werkplek" en de gemaksspullen aan boord. Ik heb weer een station overwogen (Mondeo, Passat, C5 etc) maar dat is het, voor mij, net niet.
Ach wie weet. Soms loop je er tegenaan.
Tot die tijd rij ik gewoon lekker door.

8,0