Fiat Grande Punto 1.4 T-Jet 16v Sport (2009) #2
autoreview
Signalement
Uitvoering | Grande Punto 1.4 T-Jet 16v Sport |
---|---|
Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 2009 |
Jaar van aanschaf | 2022 |
KM-stand bij aanschaf | 72.000 km |
KM-stand laatst | 101.000 km |
Klein maar fijn
- 101.000 km
Na jaren op dit forum diverse reviews te hebben gelezen werd het dan echt tijd voor mijn eigen review over mijn huidige en 2e auto: Een Fiat Grande Punto uit 2009 met die fijne 1.4 T-jet motor (120 pk). Voordat ik inga op de Fiat zal ik wat achtergrondinformatie geven over mijzelf.
Mijn vorige (eerste) auto was een Peugeot 206 1.4 met 75 pk. Hier heb ik ruim 3,5 jaar in gereden en ongeveer 20-30k kilometers mee gemaakt. Af en toe wat probleempjes maar voor een Franse auto uit 2003 mocht ik zeker niet klagen. Eind 2022 verkocht en de nieuwe eigenaar kreeg het voor elkaar om deze binnen een half jaar in de prak te rijden, toch jammer. Maar goed, we dwalen nu al af.
Halverwege 2022 was ik dus op zoek naar iets nieuws en ik had een paar eisen: Airco en een turbo. In de zomer was het niet uit te houden in de Peugeot. En waar deze auto in de stad (mede dankzij het lage gericht) prima mee kon met het verkeer, was op hogere snelheden (50+ laten, we niet overdrijven) de fut er echt wel uit. Na een tijdje zoeken naar Polo’s en Ibiza’s kwam ik deze Fiat tegen. Uitgerust met airco en een 1.4 Turbo (met betrouwbare motor) was er niks op tegen om eens langs te gaan voor een proefrit.
De vorige eigenaar (2e eigenaar) had de auto al ruim 10 jaar in bezit als tweede auto, dat wekte natuurlijk een vertrouwd gevoel op. De auto stond er voor z’n leeftijd netjes bij en had op een kapot rechter achterraam (het mechanisme niet de ruit) na, geen gebreken. Een beurtje en de distributie kwamen er wel aan, maar dat is onderhoud. Met ongeveer het dubbele koppel en bijna 50 pk meer dan mijn Peugeotje beviel de proefrit natuurlijk. De auto voelde groter en zwaarder aan, wat deze natuurlijk ook was. Dat gaf meteen het gevoel om een ‘echte’ auto te rijden, niet een licht boodschappenautootje (sorry Peugeot). De auto lag strak op de weg en dankzij de harde vering helt de auto amper over in de bochten. Turbo zorgt voor indrukwekkende prestaties (ja het valt mee, maar van 75 pk naar 120 pk voelt indrukwekkend). De proefrit was voorbij en na wat onderhandelen had ik ineens een nieuwe auto.
Inmiddels zijn we al ruim 2,5 jaar en 30k km verder, dus ik denk dat ik de auto goed ken. Dan is het natuurlijk tijd om een eigen review te schrijven. Ik zal eerst de 4 basisonderdelen toelichten:
Comfort 3/5
Ik kwam uit een Peugeot met slappe/comfortabele vering. Daarbij zijn Franse stoelen lekker zacht, als je dan in een Italiaan stapt met wat sportieve ambities dan merk je dat wel. Mijn Punto is uitgevoerd als sport/race editie, of dat voor de vering nog uitmaakt weet ik niet maar ik denk van wel. Maar wat dacht je van die stoelen? Ik wist niet dat ze zulke harde stoelen konden maken…. Heb ik tijdens de proefrit dan echt niet goed opgelet? Gelukkig is mijn vader handig en hadden we vrij snel ergens een stoel van de ‘normale’ uitvoering op de kop weten te tikken. Dat scheelt veel! Na wat rijden kom je er ineens achter dat je met die harde vering toch wel heel hard door de bocht kan. Niet per se comfortabel, maar op halve snelheid helt de wagen niet tot nauwelijks over, dat geeft ook een vorm van comfort. Met drempels en oneffenheden ga je geen vrienden maken met deze auto, dat heeft niks met comfort te maken.
Prestaties 4/5
Als je kijkt naar wat het is (een 1.4tje met turbo) dan vind ik de prestaties zeker niet verkeerd. Standaard in 8,9 seconden van 0-100 is natuurlijk niet grensverleggend, maar de T-jet met 120 pk beschikt standaard over een kleinere turbo dan de 150 pk versie. Hierdoor loopt de motor bovenin de toeren niet zo lang door, maar onder en in het middengebied spoelt de turbo vrij snel op. Dit rijdt prettig en geeft het gevoel dat je met een zwaardere motor onderweg bent. Het koppel van 206 Nm is natuurlijk bescheiden, maar je kunt hierdoor lekker laag in de toeren op het koppel tijden.
Betrouwbaarheid 3/5
In de afgelopen 2,5 jaar heb ik er wel wat dingetjes mee gehad. Maar misschien moet ik niet zo kritisch zijn op een Italiaanse auto van 15 jaar oud, dit laat ik aan jullie. De auto had vrij snel na de aankoop een nieuwe distributieriem + waterpomp + beurtje nodig. Mede dankzij de hulp van mijn vader was dit voor 450 euro geregeld. Een zachte stoel, zekeringset, raammechanisme en wat kleine dingetjes brachten dit naar 600 euro, eigenlijk viel het mee en moet ik niet zo zeuren.
2023 was wat duurder. Een paar maanden na de APK bleek de remklauw vast te zitten. Totale kosten voor het hele grapje kwamen uit op 550, tel daar de APK kosten bij op en het bedrag van 2022 was al snel ingehaald.
En dan 2024: Baas boven baas zullen we maar zeggen. Na een jaar met relatief lage kosten (geen incidentele kosten en een APK van +-250 euro) had ik in december plotseling last van een slap koppelingspedaal. Schakelen ging steeds lastiger maar na het pedaal wat ‘op te pompen’ ging het weer. Tot de volgende ochtend gaf het pedaal helemaal geen weerstand meer. Na wat pompen kwam de druk wel weer terug maar op deze manier weet je dat je een keer naast de weg komt te staan. Een bezoek aan de garage was dus noodzakelijk en wat bleek: Een kapotte drukgroep. Niet schokkend voor een auto van 15 jaar oud en bijna 100k km. Het onderdeel zelf is niet zo duur, maar er staat 7 uur voor omdat de versnellingsbak open moet. Als je dan alle onderdelen in je hand hebt vervang je ook meteen de koppelingsplaten. Totale grapje: ruim 1100 euro, hatseflats!
Een week later, zo rond de kerst startte de auto ineens niet meer. De startmotor kreeg de motor niet rond, wat nu? Uiteindelijk hebben we een sleepkabel aan de auto gedaan en al rijdend de koppeling laten opkomen in de eerste versnelling. De motor sloeg direct aan. Zou de accu dan niet meer goed zijn? Deze was inmiddels al 5,5 jaar oud en de auto werd bijna dagelijks gebruikt. We stonden op dat moment op het punt om naar mijn schoonfamilie te vertrekken, nu de motor liep konden we vertrekken, maar het was maar de vraag of we ook weer terug konden komen. Na een leuke dag stappen we weer in de auto en ja hoor, de auto start weer niet. Gelukkig hadden we hier al rekening mee gehouden, de auto van mijn schoonfamilie stond al wat langer stil en ik kon de accu wel gebruiken tot ik zelf een nieuw had gekocht. Dus accu wisselen en de motor sloeg meteen aan, toch een accu die niet goed was blijkbaar. Na 2 dagen, inmiddels thuis, sloeg de auto wederom niet aan. De huidige accu was nog geen jaar oud dus daar kon het niet aan liggen. Met een spanningsmeter de accu gemeten en wat blijkt? Leeg! Hoe kan dat nou? Dynamo kapot? Ik baal van de timing, de auto is immers net een week bij de garage geweest voor de koppeling en dan nu dit. Gelukkig had ik een druppellader van mijn motor, deze heb ik aangesloten op de accu en door dagelijks te laden kon ik mijzelf redelijk vervoeren.
Na een paar dagen lag er bij mijn schoonfamilie een nieuwe accu klaar. Maar wat ga je dan doen? Ivm. kerst/oud en nieuw hadden de garages geen tijd om te kijken naar mijn dynamo. Dus ik heb nog één keer met mijn vader naar de auto gekeken, en wat bleek? Mijn garage had tijdens het vervangen van de koppeling de massakabel van de accu niet goed vastgezet aan het frame. Deze maakte wel wat contact maar niet met het gehele oppervlakte van de aansluitpunten. De accu gaf dus wel stroom aan de auto en het instrumentenpaneel, maar werd niet opgeladen. Na het aandraaien van deze aansluiting en het wisselen van de nieuwe accu heb ik hiermee geen problemen meer gehad. Gelukkig maar want tijdens de laatste rit vielen diverse elektrische systemen uit. Rijden zonder radio en ventilator kan prima, maar als de stuurbekrachtiging plotseling uitvalt is dat niet prettig. Gelukkig kon ik van mijn schoonfamilie een accu en zelfs de auto lenen, dat was heel fijn want ik ben voor woon-werk en privé afhankelijk van een auto. Een belletje naar de garage gaf me niet direct wat ik wilde: Een erkenning/excuses, maar de garage liet het in het midden. Tijdens de volgende APK zullen ze me wat matsen, ik ben beniewd waar dat op gaat uitkomen.
Nu ik naar mijn tabel kijk waar ik alle kosten in bijhoud (ook brandstof, verzekering en wegenbelasting) is het toch aardig wat bij elkaar. Bijna dubbel het aanschafbedrag van de auto. Achja, autorijden kost nou eenmaal geld en ik zie het ook als hobby, de auto was ook niet heel erg duur en autorijden moet wel leuk zijn. Eigenlijk valt het wel mee allemaal
Nu genoeg over kosten, trammelant en andere problemen: Hoe rijdt die wagen nou? Dat hangt er helemaal vanaf wat je referentiekader is. Ik kwam uit een relatief langzame auto, dan maakt het al snel indruk. De 1.4 turbo pakt onderin fijn op en ik moet zeggen dat ik vaker op het koppel van de motor rijd dan dat ik doortrek hoog in de toeren, een beetje als een diesel dus. De 5 bak laat zich gemakkelijk bedienen en de versnellingen zijn relatief kort. Dit draagt allemaal bij aan het sportieve karakter, maar op de snelweg bij 110 op de teller maakt de motor met 3000 rpm wel wat lawaai (later meer hierover). De stugge vering en 17 inch velgen met een dunne band maken het sportieve karakter van de auto helemaal af. Ja, het rijdt lekker!
De ruimte op de achterbank is niet mega, maar komende van een 3 deurs kom je geen ruimte te kort. Daarbij zit ik 90% van de keren in m’n eentje in de auto en heb ik extra ruimte ook eigenlijk niet nodig. De dual zone climate is perfect voor wanneer ik en mijn vriendin samen in de auto zitten. Het enige wat echt ontbreekt is een bluetooth module. Ik ben beperkt tot de matige radio, ach we maken er het beste van.
Het verbruik over alle kilometers is op 1 op 13,4 (gemeten aan de pomp) wat zich weerhoudt tot 7,45 L/100km. De fabrieksopgave is met 6,6 L/100km wel wat beter, maar ik zit redelijk in de buurt. Ik moet zeggen dat ik doorgaans een sportieve rijstijl heb. Ik rijd niet vaak te hard maar ik maak graag gebruik van het koppel. Ik denk dat als ik echt mijn best zou doen 7 L/100km wel haalbaar zou kunnen zijn. Verder zijn de remmen aardig agressief. Kijk naar het rempedaal en je remt al fors af. In het begin was het wennen maar nu rijdt het wel fijn.
Inmiddels is de auto niet meer standaard. Begin maart 2024, toen ik de wagen ongeveer 1,5 jaar had, heb ik deze naar de chipboer gebracht voor een stage 1 tuning. Na de aanpassingen (die ik op euro 95 heb laten aanpassen) zou ik ongeveer 140-150 pk moeten hebben met 240-250 Nm koppel. Het verschil in performance was duidelijk merkbaar, maar het werd er geen andere auto van. Wel rijdt het nog een stukje fijner, de motor pakt net wat beter op en zeker in het middengebied merk je toch wel aardig wat extra power. 0-100 heb ik niet getimed maar als ik het vergelijk met de specificaties van soortgelijke modellen zou het sprintje wel in 7-8 seconden moeten lukken en zo voelt het ook: Geen sportwagen, gewoon prettig potent.
Voor deze update heb ik alles benoemd. Het is een wat langere introductie dan ik op voorhand had bedacht. De komende updates zal ik meer ingaan op het rijden met de auto.
Mochten jullie vragen hebben of dingen willen weten, laat het dan weten! Ik geef met plezier antwoord op jullie vragen. Als jullie willen dat ik tijdens een toekomstige update iets toelicht: Laat het me weten!
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.