Uitvoering

300C Touring 3.0 CRD

Versnellingen

5, Sequentiële Automaat

Bouwjaar

2006

Jaar van aanschaf

2006

KM-stand laatst

0 km

ERVARINGEN

5 maart 2008

Medio 2006 begon de zoektocht naar een nieuwe auto met bezoekjes aan o.a. citroen (c6, die was net nieuw), bmw (ein fünfer), audi (A6), mercedes (e), jaguar (s-type) volvo, ... en puur toeval, de chrysler dealer. En ach, als ik er dan toch ben, dan ook maar even instappen in zo’n 300c.
Toen begon het peinzen, de 300c, geen voor de hand liggende keuze. Gewaagd. ’Wat zouden de mensen er wel niet van denken’. Maar ook: value for money. Want voor 60K heb je een 3-liter diesel met plenty power én full options. Bij BMW ben je dan op bladzijde 1 van het polsdikke optieboekje.
Net zoals de bmw, de audi, de mercedes, toch maar ns een proefrit maken dan. En dat beviel erg goed. De keuze was gemaakt, enkele maanden later stond ie fonkelnieuw bij de dealer.

*** Rijden ***
Rijden in de 300c is geweldig. Hij is stugger geveerd dan de meesten van een amerikaan verwachten. In de bochten houdt ie het goed, hoewel je natuurlijk voelt dat de auto zwaar is. Maar de vering helt niet te diep mee, maar geeft op de juiste momenten steun. Bij korte oneffenheden is hij soms wat stoterig, verder heel plezierig. Maar het gaat bij de 300c niet om de vering. Het gaat om de motor met achterwielaandrijving. Ondanks alle electronica kan je snel te maken krijgen met (een kort moment van) wielspin. Wat wil je ook met 510Nm koppel bij nog geen 2000 toeren. Daarna neemt de electronica het natuurlijk netjes over en zorgt dat er geen enge dingen gebeuren.
Met de 300c heb je altijd voldoende vermogen. Inhalen is een fluitje van een cent. Van 0 tot 100 is zo gepiept. Als het moet, want meestal zal je met de 300c rustig rijden. Daartoe nodigt hij uit. Met een zijdezacht schakelende automaat, die moeiteloos en comfortabel door de verzetten glijdt.
Bij normale snelheden is hij lekker stil, je hoort eerder nog de rijwind dan de motor. De laatste is vrijwel onhoorbaar omdat de automaat ervoor zorgt dat je altijd op laag toerental zit. Gas intrappen en je hoort even die typische V6 growl. En doordat de stoelen (met geheugen en verwarming) in alle denkbare standen zijn in te stellen (zelfs de pedalen zijn in diepte verstelbaar) kom je altijd ontspannen aan.

***Interieur***
Mijn indruk van het interieur is, vanaf het begin, goed. Overzichtelijke bediening, sfeervolle verlichting, mooi kunststof en hier en daar een hout accent en chroom. In combinatie met het leer een plezierige plek om te vertoeven. Alleen de middenarmsteun zou wat zachter uitgevoerd mogen zijn. De automatische airco (links/rechts gescheiden) vind ik heel plezierig. In diverse auto’s hiervoor bleek automatisch soms synoniem met ’hard blazen’ en ’te koude uitstroom’. De chrysler gaat hier anders mee om en koelt het interieur (automatisch) op een minder brute wijze, met respect voor zijn passagiers. In deze auto nog geen bevroren handen gehad.
Het meeste geniet ik nog wel van de geluidsinstallatie. Deze radio/cd-wisselaar/navi combinatie biedt ca 270 watt via 6 speakers (of 7 ik weet t niet precies meer) en geeft een perfect geluid. Nu weet ik dat ik in een volgende auto extra wil betalen voor veel vermogen. Niet om het geluid hard te zetten, maar om alle toon-nuances te kunnen horen. En omdat de auto zo stil is, hoor je die ook heel goed. CD’s wisselen kan gewoon in de middenconsole, alle 6 de cd’s worden daarachter verstopt. Dus geen gehannes met (geheel met wisselaar gevulde) handschoenenkastjes, of nog erger, een gang naar de achterklep om cd’s te verwisselen. En natuurlijk speelt ie ook mp3. Dus per cd 10 uur muziek, totaal 60 uur muziekvariatie aan boord, tja dan hoef je eigenlijk ook niet zo vaak cd’s te wisselen. Maar als ’t moet, dan kan het vanuit de bestuurdersstoel.

***prestaties***
Ik heb de prestaties niet allemaal gemeten. Maar van 0 tot 100 gaat snel. En van 80 naar 120 nog sneller. En als je op 160 zit (in Duitsland natuurlijk) kan de motor met hetzelfde tempo door naar de 200. Je komt nooit vermogen tekort.
Maar als je rijdt in hetzelfde tempo als de mede weggebruikers, haal ik een gemiddeld verbruik van tussen de 7,6 en 8,6 liter per 100. En dat vind ik voor een V6 niet slecht.

***overall***
Ben ik best wel blij met deze auto. Hij rijdt lekker, de stoelen zijn uiterst comfortabel, niet van die krappe ’race stoelen’. Die heb ik niet nodig want deze auto neem ik toch niet mee het circuit op. Op lange afstanden wil ik ruimte hebben om te zitten, en dié is er genoeg.
De presence van de auto maakt me nog steeds iedere dag aan het lachen. Mensen reageren anders op deze auto dan op bijna willekeurig welke andere auto. De 300c is een model waarbij de designers gelukkig weinig concessies hoefden te doen voordat hij productieklaar werd gemaakt. Dus te kleine ramen, te grote wielen, een massieve neus. Hij heeft t allemaal en het maakt deze auto tot een eigen en unieke verschijning.
Het interieur is goed afgewerkt, geen piepjes en kraakjes. Er zijn geen opties die ik mis. Het enige wat ik mis is de ruimte in een toekomstige auto, welke toekomstige auto gaat me deze ruimte bieden?
Kortom: een fijne auto, met alle denkbare opties, een fantastische motor en een bijzondere uitstraling.

PROBLEMEN

5 maart 2008

Eigenlijk weinig. De remschijven zijn nu 1x vervangen omdat ze toch wat waren gaan trekken. Dat zal komen door het gewicht van de auto dat via de 4 schijven moet worden omgezet in warmte. Onder garantie vervangen.
Verder loopt ie prima. Vind de onderhoudsinterval van 20.000 km wat snel. Ik was 30.000 gewend.
Verder geen problemen, het is een fijne auto, die ook nog eens solide in elkaar zit.

9,5