BMW M1

In Parijs onthult BMW in 1978 haar sportwagen met middenmotor. De door Giugiaro getekende M1 is radicaal anders dan de bestaande BMW-modellen, al zijn er wel wat trekjes van het BMW Turbo prototype uit 1972 in te herkennen. BMW moet 400 exemplaren van de M1 bouwen, om zo gehomologeerd te worden voor de aantrekkelijke Groep 4 en 5 races.

De 3.453 cc zescilinder-in-lijn met 4 kleppen per cilinder levert in standaardtrim 277 pk; voor de racerij wordt het vermogen nog eens opgeschroefd tot 470 pk (Groep 4) respectievelijk 850 pk (met turbocompressor, voor Groep 5). De straatversie heeft een topsnelheid van 259 km/h en sprint in 5,6 seconden vanuit stilstand naar de 100 km/h. Omdat door allerlei vertragingen bij de ontwikkeling de deadline voor de Groep 4 races niet wordt gehaald, wordt voorlopig uitsluitend de straatversie in productie genomen. In 1979 besluit men het potentieel van de M1 te bewijzen tijdens de in het Formule-1 voorprogramma opgenomen M1 Procar-series, waar de bestgeklasseerde F1-coureurs van desbetreffend raceweekend als gastrijders samen met andere rijders strijden om de eerste plek. Deze Procar-series zijn mateloos populair bij het publiek.

In totaal worden ongeveer 453 stuks (straat- en raceversies) gebouwd, niet zoals gepland bij Lamborghini (dat niet aan de gestelde kwaliteitseisen kan voldoen), maar bij BMW Motorsport zelf in München. In 1980 stopt de productie.