Overtuigend bewijs
Dat is voor de meeste van jullie niets nieuws, maar ik wil het graag toch even extra benadrukken. Het bewijs zie ik de laatste tijd overal om me heen, en de gevolgen zijn overtuigend en overduidelijk. Overal waar de projecten van oud-Minister Camiel 'schop in de grond' Eurlings hun voltooiing naderen, rijdt het verkeer stukken beter door dan voorheen. Laat ik een aantal voorbeelden noemen: neem ten eerste het nieuwe Ringvaartaquaduct in de A4 dat onlangs in gebruik is genomen. Zowel in noordelijke als in zuidelijke richting hobbelt het verkeer over drie rijstroken door, waar er voorheen twee stroken lagen. En wat denk je? Sinds de ingebruikname van het nieuwe asfalt heb ik op die trajecten nul (lees nul!) keer stil gestaan... Terwijl het daarvoor praktisch elke dag raak was. Dat je vervolgens bij Leiden (of de Ring Amsterdam, als je de andere kant op rijdt) eerder in de problemen komt dan vroeger, dat komt vooral omdat dat deel nog niet is verbreed... Kwestie van tijd. Het kost wellicht veel geld en ruimte, maar de verbreding heeft ervoor simpelweg voor gezorgd dat we niet langer met z'n allen wortel schieten door gebrekkige infrastructuur.
Een ander sterk voorbeeld vind ik de A2 tussen Amsterdam en Utrecht. Vooral in de richting van de hoofdstad is het effect van de vijf rijbanen verbluffend, zo hoor ik ook van collega's die elke dag vanuit Utrecht vertrekken. Bijna nooit meer file! Sommigen klagen zelfs over dat de weg te breed is; 'nu lijkt die honderd kilometer per uur helemaal zo langzaam.' En dat terwijl ze vroeger in de file zo'n beetje elke dag tijd genoeg hadden om een volledige viersterrensudoku op te lossen. De andere kant op - richting Utrecht dus - gaat het vaak goed tot aan Breukelen, waarna het nog ouderwets dichtslibt... En hoe komt dat, denken we? Inderdaad, de tunnelprojecten ten hoogte van de DE-fabrieken zijn nog niet af, dus moeten we op dat punt nog met z'n allen door een krap afvoerputje van asfalt. Alsof je met een heel circus tegelijkertijd over een balanceerkoord wilt; dat gaat niet! Hoe kun je nu zeggen dat meer asfalt overbodig is?
En zo zijn er veel meer punten in Nederland te noemen waar het duidelijk is dat het aanleggen van meer asfalt werkt. Natuurlijk is dit niet de enige oplossing, maar wel de beste en de meest effectieve. Daarom stoor ik me enorm aan mensen die dit soort projecten oeverloos tegen houden. 'Meer asfalt trekt meer auto's', zeggen ze dan. Onzin als je het mij vraagt. Natuurlijk is er een groep die vaker de auto zal pakken wanneer er geen files staan, maar ik denk dat die groep marginaal is. En mensen die zeggen dat het aanleggen van meer asfalt enorm nadelig is voor het milieu, moeten vanaf nu helemaal hun mond houden. Met voldoende asfalt rijdt het verkeer aantoonbaar veel beter door en zal de lokale luchtverontreiniging substantieel minder zijn. We staan niet onnodig stationair troep in de lucht te puffen, maar zijn sneller thuis en dus staat de auto eerder uit. Wie kan daar nu tegen zijn? Je krijgt mensen toch nauwelijks uit hun auto, dus dan kun je maar beter zorgen dat ze er zo snel mogelijk uit zijn. Nietwaar? Bovendien staat niemand voor z'n lol bumpertje aan bumpertje, en het stijgende aantal auto's in Nederland valt wegens groeiende welvaart en dalende prijzen ook niet tegen te gaan. Ik mag van harte hopen dat de nieuwe Minister Schultz net zo doorpakt als haar voorganger en de dichtgeslibde knelpunten in de aders van het vaderlandse wegennet als de wiedeweerga tot het verleden laat behoren. Of dat dan ook meteen rigoureus door het Groene Hart moet, is dan weer voer voor een volgende discussie...
26329_first_name 26329_last_name
Columnist/schrijver
In het jaar 2000 kwam ik als groen ventje van 15 een snuffelstage van twee weken lopen op de AutoWeek-redactie, toen nog gevestigd in Hoofddorp. Zes jaar later was ik student Journalistiek, en mocht ik voor het echte werk eens terug komen voor een serieuze stage. Nog een jaar later kreeg ik, nu als groen ventje van 22, de kans om redacteur te worden. En ja, werken bij AutoWeek had wat mij betreft inderdaad ook onder het kopje ‘droom’ kunnen staan. Hobby’s: Ik ben niet zo van het benoemen van hobby’s, omdat dat zou betekenen dat je andere dingen meteen minder waardeert of op voorhand uit zou sluiten. En da’s zonde. Muziek bijvoorbeeld: het maakt me niet uit wat het is, als het maar lekker klinkt. Enkele dingen die ik overigens erg graag doe zijn reizen, lol maken met m’n vriendengroep en – hoe verrassend – autorijden tot ik erbij neerval. Eerste auto: Mijn eerste auto was de absolute droomwagen van velen. Tijdens de vele kilometers die ik in dat autotechnische hoogstandje afgelegd heb, kreeg ik onderweg zeldzaam veel blikken van bewondering. Of was het medelijden? Dat laatste zou best eens kunnen, want ik heb het over een witte (nou ja, eerder naar witgeel uitgeslagen) Volvo 340 DL driedeurs uit 1987, kenteken RS-68-NV. Een 1.4-tje mét Variomatic, jazeker. Ik vond hem drie maanden na mijn achttiende verjaardag in een smerige loods en mocht hem voor 50 euro meenemen. Nadat we de losgeroeste achterklep hadden vastgezet, hield het ding het toch nog negen maanden met me uit. Droom: Mijn droom is om zoveel mogelijk plekken van de wereld te hebben gezien. Bij voorkeur per auto natuurlijk. Ideeën te over: met een Smart van Amsterdam naar Vladiwostok rijden, dwars door Siberië en Mongolië. Of met een klassieke Cadillac Eldorado Biarritz een tocht door Amerika maken, van het plaatsje Cadillac in Michigan naar het stadje Eldorado in Texas. Van dat soort trips slaat mijn fantasie al snel op hol… Eigenaardigheden: Ik heb de irritante en hoogst overbodige neiging om kentekens te onthouden en auto’s in het donker te herkennen aan hun achterlichten. Soms echt op het neurotische af. Daarnaast ben ik met m’n 2.03 meter veel te groot voor sommige auto’s. Een Mazda MX-5 bijvoorbeeld betekent voor mij: met de benen in de nek en de nek in de wind.
