Volvo XC60

Bij Volvo zijn ze niet zulke opscheppers. Dus als de introverte Zweden over een nieuw model roepen dat het 'misschien wel de veiligste auto van dit moment' is, mag dat gerust een opvallend statement heten. Maar de XC60 heeft goede papieren om die claim waar te maken. Zo is hij standaard naast de gebruikelijke lijst aan veiligheidssnufjes voorzien van een compleet nieuw systeem: City Safety. Daarbij speurt een bij de binnenspiegel geplaatste laser de omgeving af en leidt automatisch een noodstop in als een aanrijding onvermijdelijk lijkt. De range van de straal is, afhankelijk van de omstandigheden, 8 tot 10 meter, zodat hij de Volvo van 15 km/h tot stilstand weet te brengen. Daarboven weet hij een botsing weliswaar niet te voorkomen, maar wel de snelheid flink terug te brengen en daarmee de gevolgen fors te verminderen. Zoals de naam al aangeeft is City Safety vooral bedoeld als hulp in stadsverkeer, waar de meeste kop-staartaanrijdingen plaatsvinden. Bij hogere snelheden kan Collision Warning helpen, waarbij een waarschuwingssignaal aangeeft dat je te dicht op je voorganger rijdt en de auto automatisch afremt als er een aanrijding dreigt. Samen met zaken als adaptieve cruisecontrol, dodehoeksensoren in de buitenspiegels en Lane Departure Warning maakt het deel uit van het E 2.850 kostende pakket 'Driver Support Line'. Daarbij krijg je dan gelijk het zogenaamde Driver Alert Control. Dit hulpje checkt de bewegingen van de auto tussen de wegmarkering en waarschuwt je wanneer je rijpatroon door vermoeidheid onregelmatig begint te worden. Als je te vaak slingerende bewegingen maakt, tikt het je op de vingers en verschijnt er een symbooltje van een kopje koffie in het display om duidelijk te maken dat het tijd is voor een pauze. Big Brother is watching you!

Ronder

Ook in SUV-land is inmiddels duidelijk geworden dat het allemaal best een tandje minder mag. Geen wonder dat het segment van de 'midi-SUV's' rap groeit. Een paar maanden geleden konden de BMW X3 en Land Rover Freelander de koek nog onderling verdelen, maar de afgelopen maanden konden we al kennismaken met de Audi Q5 en Mercedes GLK en in die fel bestreden klasse komt de XC60 nu dus ook terecht. Je zou het niet zeggen als je hem ziet staan, maar met zijn dik 4,6 meter is het één van de grootste in zijn segment. Door zijn bijna coupéachtige daklijn weet hij dat echter goed te verhullen; het is absoluut een elegante en geslaagde verschijning. De XC60 is een stuk ronder gelijnd dan bijvoorbeeld zijn grote broer XC90, waarschijnlijk om meer vrouwen aan te spreken. Mede daardoor oogt hij niet meer zo typisch Volvo als andere modellen. Dat lijken ze bij het Zweedse merk zelf ook te weten, getuige de koeienletters 'V O L V O' op de achterklep en het buitenproportioneel grote logo in de grille. Subtiel is anders, maar er kunnen in ieder geval geen misverstanden bestaan over de afkomst van deze auto.

Scandinavisch design

Binnenin is de afkomst al even duidelijk, trouwens. Het interieur is een sterk staaltje Scandinavisch design, waarbij de bekende slanke middenconsole nu duidelijk naar de bestuurder is gedraaid. Daardoor heeft die alles prima in het blikveld. Alleen is het irritant dat het rechterbeen in bochten nog wel eens onzacht in aanraking komt met de brede console.

De afwerking lijkt van hetzelfde hoge niveau als bij de V70 en S80, maar het vervelende kraakje in het dashboard en de brede naad rond de stuurkolom zijn niet zo 'premium' als Volvo graag wil. De materiaalkeuze daarentegen is zeer geslaagd, met naar keuze hout of geborsteld aluminium. Erg fraai is ook de vormgeving van de deurgrepen en het opvallende patroon in de optioneel leverbare lederen bekleding. Ook de bedieningselementen voelen prettig aan en ogen hoogwaardig.

Een dissonant is het ouderwets aandoende navigatiesysteem, dat je bovendien omslachtig moet bedienen met knoppen aan de achterkant van het stuur of met een losse afstandsbediening. Daar zijn tegenwoordig betere oplossingen voor.

Zoals we gewend zijn van Volvo, zit je op stoelen die het lichaam perfect ondersteunen, al valt de interieurruimte tegen, gezien de riante wielbasis van 2,77 meter. Voorin is er beslist geen reden tot klagen, maar achterin valt de beenruimte mager uit. De hoofdruimte is daarentegen prima voor elkaar, ondanks de sterk aflopende daklijn. Ook over de bagageruimte hebben we geen klachten: lekker breed en mooi gelijkmatig van vorm. De tildrempel is echter wel aan de forse kant.

Stationwagon

De XC60 is gebaseerd op het EUCD-onderstel, waarop ook de V70 en S80 gebaseerd zijn, net als de grotere Ford-modellen en de Land Rover Freelander. Ten opzichte van de Land Rover rijdt hij echter heel anders, veel meer als een hoger op de poten staande stationwagon dan als de zwaarlijvige SUV die hij met goed 1,7 ton is. Het onderstel is echter redelijk straf afgesteld om het overhellen in bochten tegen te gaan en de besturing is relatief direct voor Volvo-begrippen. Wel jammer dat het stuur zich wel érg licht laat ronddraaien, je hebt voor je gevoel geen contact met de voorwielen. Voor een SUV is de wegligging echter prima voor elkaar. In het grensbereik vervalt de XC60 al snel in voorspelbaar onderstuur en de stabiliteitsregeling grijpt vroegtijdig in.

Volvo claimt dat de XC60 een geschikte 'volgende auto' is voor C30-eigenaren en dat hij net zo veel rijplezier biedt. Dat is niet het geval; een BMW X3 overtreft hem duidelijk op dat vlak. De vraag is echter of kopers in dit segment daar veel waarde aan hechten, rijcomfort staat over het algemeen hoger op het verlanglijstje. En op dat vlak presteert de XC60 heel behoorlijk, al geeft het onderstel korte richels te duidelijk door. Op langere oneffenheden is de vering juist opvallend vergevingsgezind.

Turbogat

De XC60 wordt leverbaar met drie motoren. Top of the range is een 3,2-liter zes-in-lijn die dankzij een turbo 285 pk mobiliseert en pleziert met een heerlijk smeuïg karakter: al bij 1.250 tpm staat het maximumkoppel paraat, waardoor de vermogensafgifte nagenoeg lineair is. Hij zorgt altijd voor een lekkere duw in de rug en produceert een mooi sonoor geluid. Maar bij een blik op de verbruiksmeter is het even slikken: je rijdt zomaar 1 op 6 met deze krachtpatser…

In de eerste helft van 2009 volgt een circa 200 pk sterke benzinemotor. Die is goed voor een C-label en past daarmee wat beter in de tijd. Beide dieselvarianten krijgen eveneens zo'n 'groen' label mee. De bekende vijfcilinder zelfontbrander van Volvo is inmiddels al een beetje op leeftijd, maar zeker de door ons gereden 185 pk-versie (de 2.4D is 163 pk sterk) vormt een harmonieus span met de XC60. Er is echter wel een duidelijk 'turbogat', de vijf pitten moeten even wakker worden.

De soepel schakelende, maar wat trage zestrapsautomaat draagt ook niet bij aan een alerte indruk. Bij wat hogere toerentallen gaat de D5-motor echter enthousiast aan de slag en brengt hij de gang met zijn 400 newtonmeters er lekker in. Begin volgend jaar volgt een 175 pk-versie van deze motor, die wordt gecombineerd met voorwielaandrijving. Op 1 november staat de nieuwste loot aan de SUV-stam bij de Volvo-dealer.