Volvo S60 T5 R-Design (2012)

Ook Volvo downsizet er vrolijk op los. Dikke pech voor de puristen die zweren bij die prachtige vijfcilinder; de S60 is alleen nog met vier- en zescilinders te koop. Volvo's vijfpitters lopen alleen nog op diesel. En toch ziet het er op papier prima uit. Volvo haalt 240 pk uit zijn viercilinder. Deze motor levert dus een vermogen waar je je allerminst voor hoeft te schamen. De geblazen viercilinder levert een maximumkoppel van 320 Nm en zorgt ervoor dat de Zweed de sprint van 0 tot 100 in 8,3 seconden aflegt.

De handgeschakelde zesversnellingsbak schakelt soepel en trefzeker, maar de samenwerking
met het koppelingspedaal is niet optimaal. Het voelt alsof er wat speling in het geheel zit, waardoor de aandrijflijn wat 'los' aanvoelt. Bij het starten van de S60 T5 krijg je direct heimwee naar die diep roffelende vijfpitter en dat verlangen wordt tijdens het rijden alleen maar aangewakkerd. Het scheelt in dit geval 'maar' één cilinder, toch is het een wereld van verschil. Het is duidelijk dat je qua geluidsbeleving inlevert, maar het Volvo-blok trekt wel mooi soepel, zonder merkbaar turbogat, van laag uit de toeren door tot in het rode toerengebied.

Toch voel je soms kleine 'haperingen' bij de T5 wanneer je vol dooraccelereert. De achilleshiel van de moderne turbomotoren is het praktijkverbruik. Met een normale rijstijl kwamen we op een gemiddeld verbruik van 1 op 11,0, toch wel een beetje meer dan wordt opgegeven.

Sportief randje

Volvo claimde bij de introductie van de S60 dat het de meest dynamische, sportieve Volvo tot nu toe was. Sportief is-ie allerminst en echt niet alleen maar omdat de S60 op winterbanden staat. Het is een heerlijke reisauto met wellicht een sportief randje, maar hij is vooral lekker comfortabel. Op korte oneffenheden is het onderstel wat bonkerig, voor de rest doet-ie weinig fout en klinken er nauwelijks bijgeluiden in de cabine door. Hij is dan ook lekker stil, zo wijst ook de decibelmeter uit. Sturen met de S60 gaat erg licht en er zit weinig gevoel in de installatie. Het insturen gaat nog redelijk precies, daarna wordt het een vage bedoening. Als aan een elastiek wil het stuur weer terug naar de middenstand.

Auto's als de S60 koop je niet omdat ze zo lekker ruim zijn. De kofferbak van de S60 slikt slechts 380 liter en de toegang is niet riant. Op de achterbank is het voor volwassenen behoorlijk uit te houden. De cockpit ziet er erg goed uit; rustig van opzet, met mooie materialen en ergonomisch doordacht. De S60 biedt je een cleane, vloeiend vormgegeven werkplek. Er zijn weinig opbergmogelijkheden, al kun je voor klein spul de bekerhouders gebruiken. Voor de 'contactsleutel' van de S60 heeft Volvo een 'slot' in het dashboard gemaakt. Opmerkelijk is dat de S60 geen start-stopsysteem of een schakelindicator heeft.

Volvo loopt vaak voorop als het om veiligheid gaat en de S60 is dan ook uitgerust met een waslijst aan actieve en passieve veiligheidssystemen. Het standaard aanwezige City Safety, dat de auto tot stilstand brengt als je zelf even niet oplet in bijvoorbeeld de file, heeft ons zelfs behoed voor een klassiek kop-staartbotsinkje.