Volkswagen New Beetle 1.9 TDI 90pk Highline (2000)

Wat een koppendraaier! De opvallende vormen en het heldere geel van onze New Beetle lijken de ogen van voorbijgangers als mganeten aan te trekken. Er zijn nauwelijks auto"s die anderhalf jaar na hun introductie nog zoveel opzien baren. Iedereen lacht je vrolijk toe en geeft je complimentjes - alleen omdat je met een Beetle onderweg bent. Geen wonder, het insect is een maatje met persoonlijkheid en uitstraling. Met zijn rondingen en bollingen lijkt hij zo uit een stripverhaal ontsnapt te zijn.
Wel hebben de designers in hun drang om een aansprekende vorm te realiseren concessies gedaan aan de praktische eigenschappen. Zowel voor- als achterkant zijn nauwelijks te overzien bij parkeren en de binnenruimte is beperkt. Niet voorin, want daar zitten twee volwassenen zeer royaal met een ongekende hoofdruimte op de bekende goede, stevige Volkswagen stoelen. Nee, de achterpassagiers en de bagage betalen de tol. Been- en vooral hoofdruimte zijn beperkt voor de achterzitters, in het compartiment onder de grote achterklep is slechts bescheiden plaats voor bagage. Handig zijn wel de vele opbervakjes en de twee grote bekerhouders. Daar hebben de interieurstylisten zich behoorlijk op uitgeleefd.
Hadden ze dat ook maar gedaan op het materiaal. De gebruikte kunststof is namelijk eerder praktisch dan kwalitatief hoogwaardig. Voor de circa f 55.700 die de TDI moet opbrengen mag je meer verwachten. En dat geldt ook voor de uitrusting. Zo"n exclusief hebbeding in deze klasse hoort gewoon elektrische ramen en airconditioning te hebben. Kan wel, maar dan komt de prijs al dichter bij de 60 mille. Oeps! Maar met de komst van de 1.6 kun je nu ook al vanaf zo"n f 44.000 Beetle rijden.

Ook apart rijden?

De meest gestelde vraag tijdens onze testperiode: "Hoe rijdt die New Beetle nou eigenlijk?". Een auto die er zo "anders" uitziet zal immers ook wel "anders" rijden, nietwaar? Niet dus. Alleen de enorme afstand tot de voorruit is wennen, maar het rijgedrag is vrijwel gelijk aan dat van de Golf. Niet vreemd, want onderhuids ís de New Beetle ook een Golf. Verschil is dat hij wel iets minder scherp en gevoelig aanvoelt dan de donor-auto.
Het veercomfort en de wegligging van het bolvormige insect zijn ook prima voor elkaar. Als je even goed op het gas trapt, dan verliezen de banden eerst grip, maar al gauw grijpt het standaard ESP-brein (elektronisch stabiliteits programma) in en remt al naar gelang noodzaak één of meerdere wielen af. Eigenlijk heb je het ESP-systeem niet eens nodig, want het weggedrag is op wat onschuldig onderstuur na veilig.
De turbodiesel in onze gele schicht is ook een bekende. De eens zo vooruitstrevende TDI is inmiddels links en rechts ingehaald door CDI, HDI en JTD. In andere modellen levert Volkswagen inmiddels al nieuwe pompverstuivermotoren. De Beetle zal dus ook wel snel volgen. Dat wil overigens niet zeggen dat er niet mee te leven valt. Koud hoor je hem goed en hoewel je altijd het besef hebt met een diesel onderweg te zijn, is het geluidsniveau niet storend. Zeker niet als de motor opgewarmd is. Sterk punt blijft de trekkracht rond 2000 tpm. De Beetle is daardoor goed in staat het vege lijf te redden door eventuele belagers achter zich te laten. Opvallend is dat de New Beetle gevoelig is voor zijwind.

De diagnose

We mogen deze New Beetle wel. Het initiatief van Volkswagen om deze gedurfde retromobiel daadwerkelijk te produceren juichen we nog steeds toe. Ondanks de kanttekeningen die we hebben. Wie voor de bevallige Duitse made-in-Mexico valt, heeft gewoon ontzettend veel plezier in zijn of haar auto. Dan mag de New Beetle zich sterallures als een beperkte interieurruimte permitteren. Tot zover verklaren we de New Beetle dus gezond.
De Beetle is echter door moeder Volkswagen wel opgescheept met een handicap: de prijs. Maar ja, de New Beetle is bij uitstek een auto die met het hart gekocht wordt en echte liefde kent geen prijs.