Toyota Camry 3.0i GX (1998)

Nog steeds haalt de Camry het qua prestige niet bij de gevestigde Duitse orde, terwijl de auto domweg meer biedt voor zijn geld dan de klinkende namen in die klasse. Puur rationeel gezien kun je in deze klasse niet om een Japanse top-auto als deze heen. En je houdt nog geld over ook. Maar evengoed is de stap om vanuit hoogstaand Duits over te stappen op Japans nog altijd een hele grote. Maar één ding hebben de Japanners wél bereikt in de hogere klasse: de autowereld, ook de concurrentie, is ervan overtuigd dat het met de kwaliteit goed zit - erg goed. Vooral op imago, uitstraling en, in mindere mate, de afschrijving van grote Japanners kiezen automobilisten voor de gereputeerde Duitse topmerken.
Als we de nieuwe Camry met V6-motor en automatische transmissie ophalen, ons installeren en de Japanner de sporen geven, concluderen we meteen: dit is een auto die mee wil doen met de grote jongens. Om te beginnen de aandrijflijn: deze V6 met aangekoppelde intelligente automatische vierversnellingsbak is indrukwekkend sterk, verbazingwekkend stil en verrassend economisch. Met in het achterhoofd de ongetwijfeld imposante duurzaamheid hebben we hier te maken met een motor-bakcombinatie die we meteen tot de toppers kunnen rekenen. En waar de Japanse concurrentie zich stuk op bijt. Wie ook met BMW, Mercedes en Audi wil vergelijken, wensen we sterkte met de zoektocht naar zulke sterke troeven voor ongeveer hetzelfde geld.
In een auto als deze moet het rijcomfort van dezelfde klasse zijn. Dát redt de Camry dus niet: voor een auto van dit kaliber vinden wij het vermogen van het onderstel om korte oneffenheden te verwerken tegenvallen. In een auto van bijna 80 mille moet je zoeven. Hobbels, bobbels, kuilen moeten geruisloos en ongemerkt glad worden gestreken. Dat doet de Camry niet. Let wel, de Toyota is over het algemeen niet een té hard geveerde auto, maar op dwarsrichels laat hij een steekje vallen. Ook de reactie van het koetswerk bij afremmen op hogere snelheid viel ons tegen. We vonden de duikneiging aan de forse kant voor zo'n serieuze limousine.
Toch is het reiscomfort in zijn geheel dik voor elkaar door die fameuze stilte binnenin. Wat ze bij Toyota zeggen is dit keer echt waar: de auto is fluisterstil. Met als gevolg dat je nauwelijks merkt dat de snelheid naar de 160 km/h kruipt. Oppassen dus, want de Camry V6 is ronduit een snelle sedan. Gelukkig is cruise-control standaard. Dus instellen op 'n legale snelheid en genieten van de stilte...

(Niet) op niveau
Over het interieur van Japanners in het algemeen en dat van Toyota in het bijzonder hebben we regelmatig kritiek. De bediening en de afleesbaarheid zijn top, dus als werkplek is het voor elkaar. Maar aan ambiance hebben ze helemaal niets te bieden. Wij verwachten van een auto als deze nu eenmaal wat meer dan van een middenklasse huis-tuin-en-keuken-mobiel. Welnu, in Toyota-City (geen grap) is inmiddels doorgedrongen dat een functioneel auto-interieur ook best mooi mag zijn. Dus in topuitvoering GX zien we een strookje hout links, rechts en in het midden. Maar nog altijd overheerst een massa lichtgrijs plastic. Kan niet op dit niveau.
Wie daar doorheen kan kijken, krijgt weer oog voor de rijke standaarduitrusting van de Camry. Stoelverwarming bijvoorbeeld, een extra 'stopcontact' en een heel prettige airco zijn zaken die thuishoren in een auto als deze. Leren bekleding hoort bij de uitvoering, net als lichtmetalen velgen.
De Camry heeft bovengemiddeld meubilair. Zowel voor- als achterin is het riant toeven. De inhoud van de bagageruimte sluit aardig aan op de grote mogelijkheden van de Camry als reisauto. Anders gezegd: hij hapt aardig wat weg.
Wat kunnen we concluderen na een week Camry V6? Alleen al voor de aandrijflijn zouden we de auto z- kopen. Verder komt de afwerking, zoals we van Toyota gewend zijn, indruk-wekkend solide over. Maar onderstel én interieur zijn zaken waarop mensen heel begrijpelijk kunnen afknappen. En zijn uiterlijk? Daar lopen de meningen over uiteen. Om op het begin terug te komen: deze Camry zit nog nét zo dicht bij Lexus als zijn voorganger. Maar voor sommigen is zelfs dát nog niet genoeg...