Test: SsangYong Korando e-XDi200 4WD (2011)

Laten we meteen met de deur in huis vallen: de eerste indruk is goed. De gloednieuwe Korando is zonder twijfel de mooiste SsangYong ooit. Het merk lijkt eindelijk te hebben begrepen dat aan onze zijde van de aardbol de smaakpapillen nu eenmaal wat anders functioneren en besteedde het ontwerp uit aan de Italiaanse grootmeester Giorgetto Giugiaro. De vraag is alleen: wanneer tekende hij de Korando? Dit model zou een jaar of vijf geleden namelijk ook al niet zijn geprezen om zijn vooruitstrevende lijnen. Vergeet echter niet dat de ontwikkeling van deze auto al in 2005 begon en in bijzonder roerige tijden speelde. De Korando is een stoere, robuust ogende SUV zonder veel poeha. Met de schuine C-stijl heeft hij een vleugje hatchback, maar toch bescheiden. Een scherpe, oplopende vouw op de flank naar achteren geeft de Korando net wat optische dynamiek.
Ook het interieur van de Korando is erg behoudend, met een Koreaans sfeertje van een jaar of wat geleden. Dat neemt niet weg dat SsangYong flink zijn best heeft gedaan, want de afwerking en materialen zijn met sprongen verbeterd ten opzichte van wat we gewend waren. En zie je de contouren van de van het water opstijgende kraanvogel in de lijnen van het dashboard? Wij wel, zij het na enige hulp. Volgens SsangYong is de Korando net wat meer premium dan de concurrentie. Dat hebben wij niet kunnen ontdekken, maar de auto steekt beslist goed in elkaar. De stoelen zijn prettig stevig en bieden een prima zitpositie, hoog zoals liefhebbers van dit segment het doorgaans graag hebben. De beenruimte voor achterpassagiers is royaal, maar de hoofdruimte heeft te lijden onder de schuin aflopende daklijn. Dat kun je echter mooi oplossen met de rugleuning, die onder een hoek van vijftien graden te verstellen is. De kofferruimte heeft een dubbele bodem, met daaronder een ware letterkast aan diverse vakjes voor kleine spullen.
Niet alleen uiterlijk, maar ook technisch betekent de Korando een ommezwaai voor SsangYong. De ongekroonde koning van het ladderchassis heeft het licht gezien en de Korando heeft voortaan een zelfdragende carrosserie. En dat merk je, want de Korando stuurt stukken beter dan we van SsangYong gewend zijn. We rijden met de vierwielaangedreven versie en deze auto is behoorlijk precies door de bochten te sturen. Hij blijft mooi op koers en wie zijn best doet, kan zelfs een ondeugend snufje overstuur opwekken. De koets blijft ook op matig asfalt verrassend comfortabel, erg zacht maar amper deinerig.

Nieuwe motor
Een andere opsteker is de motor van de Korando. Ook hier heeft SsangYong een frisse wind geblazen, met de gloednieuwe viercilinder tweeliter commonrail- diesel. Met 175 pk en 360 Nm over een breed toerenbereik weet hij ruimschoots raad met de 1.672 kg die de Korando leeg op de weegschaal zet. Bovendien doet hij zijn werk vrij rustig en wat je hoort, klinkt niet onaardig voor een diesel. De handgeschakelde zesbak voelt mooi precies aan.
Kortom: het totaalplaatje is erg netjes. De Korando overtreft de verwachtingen die we – gezien de eerdere modellen van SsangYong – hadden.