Test: Hyundai i20 (2014)

Leuk voor de Koreanen dat ze met de i10 het A-segment volledig overhoop hebben gehaald, maar nog voordat je een meter met de nieuwe i20 hebt gereden, weet je dat het in het B-segment een stuk moeilijk gaat worden. Niet omdat Hyundai dat niet aan zou kunnen, maar omdat de concurrentie in het B-segment gigantisch veel sterker is. Merken leveren een grotere keuze aan motoren en gebruiken geavanceerdere technieken dan in het A-segment, waar een lage prijs nog altijd het eerste doel lijkt te zijn. Hyundai kan zijn borst dus natmaken. Bij de eerste kennismaking blijkt dat de Aziaten niet over één nacht ijs zijn gegaan. Neem het design. Wereldwijd is het de tweede Hyundai met het nieuwe ­familiegezicht met de zeshoekige grille. De eerste was de Genesis, maar die is in Nederland alleen leverbaar op bestelling. De grille is onderdeel van het nieuwe 'horizontal design', dat door hoofdontwerper Peter Schreyer is bedacht. Net als bij Kia – met de tigernose-grille – moet Hyundai op deze manier een herkenbaar familiegezicht krijgen. De auto is ook breder, langer en lager dan zijn voor­ganger en ziet er zonder meer strak uit. De zwarte C-stijl is even wennen, maar is goed geslaagd. De kofferbak van de i20 hoort met een inhoud van 326 liter tot de grootste in zijn klasse. Alleen de nieuwe Skoda Fabia heeft meer, maar dat is millimeterwerk. De bodem is verstelbaar, zodat je naar wens meer ruimte of juist een lagere tildrempel hebt. Klap je de banken om, dan heb je een nette 1.041 liter. Op de achterbank is het voor volwassenen goed vol te houden. De beenruimte is voor een auto in dit segment vrij goed en de hoofdruimte is bovengemiddeld. Achter in een BMW 1-serie zit je niet ruimer dan in deze i20. Door naar voren, waar je ook voldoende ruimte ervaart. Je hebt genoeg plekken om kleine zaken op te bergen; in de deur passen grote flessen, en in het dak zit een vakje voor je zonnebril. Het dashboard is behoudend ­ontworpen, maar is heel netjes. Alle bedienings­organen zitten op de goede plek en laten zich ­eenvoudig gebruiken. Het binnenste van de i20 oogt een stuk volwassener dan dat van sommige andere B-segmenters, die vaak kleurrijk zijn op­getuigd. Vooralsnog is er alleen een systeem waarmee je je smartphone in een houder op het dashboard kunt klikken voor je navigatie; later volgt een inbouwsysteem.

Eén motor

Het motorgamma is vooralsnog extreem beperkt. De i20 is dit jaar alleen verkrijgbaar met een 1,2- litermotor, die afhankelijk van de uitvoering 75 of 84 pk heeft. Aan het begin van het nieuwe jaar volgt een 1,1-liter dieselmotor en aan het eind van de ­zomer komt er een 1,2-liter turbomotor met 100 of 120 pk. De atmosferische 1.2 houdt niet over. 84 pk is al niet zo veel, maar de paarden komen er ook niet helemaal uit. Dat het maximumkoppel van 120 Nm (ook niet heel overdadig) pas beschikbaar is bij 4.000 tpm, speelt echter ook mee. Het is dus een kwestie van flink toeren maken, en op de snelweg terugschakelen naar de vierde of liever nog derde versnelling om er ook maar een beetje gang in te krijgen. Nee, dit zet de i20 op een achterstand ten opzichte van concurrenten met een ver­gelijkbaar vermogen. En dat is zonde, want verder rijdt de auto opvallend goed. Het onderstel is heel volwassen; stevig, maar zeker niet oncomfortabel, waarbij de auto voor Koreaanse begrippen opvallend lang koers houdt als je de snelheid opvoert. De besturing heeft een stap omhoog gemaakt. De communicatie kan wellicht nog iets beter, maar het stuurgevoel is in ieder geval prettig: niet te licht en ook niet geforceerd zwaar. Voeren we het tempo op (wel even terug naar de derde versnelling), dan merken we ook hoe stil de auto is. De spiegels zijn zodanig ontworpen dat windgeruis binnen de perken blijft, en ook het afrolgeluid van de banden dringt nauwelijks door tot het interieur. Al met al zijn de rijeigenschappen veel beter dan we tot nu toe bij kleinere Hyundais hebben gezien. Zelfs middenklasser i30 wordt door deze i20 op achterstand gezet. Het is nu niet zo dat de auto een nieuwe standaard zet in z'n segment, maar hij is kwalitief goed genoeg om het op te nemen tegen concurrenten als de Renault Clio en Skoda Fabia. De Koreanen ­nemen daarmee afstand van auto's als de Toyota ­Yaris, de Suzuki Swift en de Nissan Micra, maar ook de Citroën C3 moet op zijn tellen passen.

Coupéversie

Binnenkort wordt ook de driedeursversie van de i20 onthuld. Deze auto zal er heel anders uitzien dan de vijfdeurs die we nu rijden. Later volgt vermoedelijk ook een cross-over als opvolger voor de ix20, maar daar doet Hyundai nog een beetje schimmig over om het huidige model niet te veel voor de voeten te lopen. Er wordt gefluisterd dat er ook een stationwagen op stapel zou staan, maar zijn komst is nog onzekerder dan die van de cross-over-variant. De driedeurs i20 is er met 75 pk vanaf € 13.995. Deze instapper kost met vijf portieren minimaal € 14.495. Zaken als ESP, radio en elektrisch bedienbare portierramen zijn standaard. De i20 i-Drive Cool doet daar airco bij en kost € 15.495. Wie liever 84 pk heeft, komt uit bij de i-Motion, het meest luxe uitrustingsniveau. Die kost minimaal € 16.495 en levert onder meer cruisecontrol, een leren stuur en parkeersensoren. Wie nog meer luxe wil, kan met wat voordelige optiepakketen zaken als klimaatregeling en een panoramadak afvinken. De nieuwe i20 staat volgende maand al bij de dealers.