Mazda 6 2.0 Skyactiv-G (2013) - Doorgelicht

Er zullen maar weinig mensen zijn die hun hart lieten spreken bij de aankoop van een 626, waarmee Mazda van 1979 tot 2002 in het middensegment naar klanten hengelde. Het model had al die jaren een brave reputatie, als een goed zittend bankstel. Niet spannend, wel betrouwbaar. Niet mooi, maar wel goed. En helaas ook een beetje oubollig.

Met dat imago wilde Mazda in 2002 korte metten maken. De nieuwe 6 deed alleen qua naam nog enigszins aan zijn voorganger denken en richtte zich met zijn dynamisch gelijnde carrosserie rechtstreeks op de visueel ingestelde klanten van de concurrentie. Daarmee oogstte Mazda de eerste jaren redelijk wat succes, tot het moment dat de eerste exemplaren met doorgeroeste wielkasten opdoken. Mazda bleek te hebben bespaard op roestpreventie. De tweede generatie van de 6 – gemaakt tussen 2008 en 2012 – kampte met hetzelfde euvel, maar niet zo erg. Bij de derde generatie, bij Mazda intern aangeduid als GJ, zou alles weer in orde zijn.

Dit model is inmiddels vijf jaar op de markt en dus weten we nu wat die belofte waard is. Het roestprobleem is slechts ten dele verholpen. Ons testmodel, een Mazda 6 sedan uit 2013, laat een tweeledig beeld zien. Bekende probleemzones van de carrosserie, zoals wielranden, de onderzijde van de portieren en felsnaden, zijn allemaal in orde. Het chassis vertoont in sommige hoeken en rond lasen felsnaden wel corrosie. Neem je niet direct preventieve maatregelen, dan merk je daarvan op termijn onherroepelijk de gevolgen bij de apk-keuring. Onverstandig dat de Japanners de luid klinkende kritiek te weinig serieus hebben genomen, temeer omdat de Mazda 6 ook technisch de nodige problemen kent. Veel eigenaren klagen over vastlopende navigatiesystemen en een airco die niet goed werkt.

Uitvoeringen met een dieselmotor zijn in de beginjaren van dit model gevoelig voor schade aan de nokkenas. Ook rammelende motorkappen en niet-werkende usb-poorten komen voor. Verder is het onderstel soms een bron van ergernis. Zelfs wanneer de schokdempers geen vervelende bijgeluiden maken, is de Mazda 6 te hard geveerd. Mazda zelf noemt de vering sportief. Is je auto echter ook nog voorzien van overdreven grote 19-inch wielen, dan kun je enige vorm van rijcomfort op je buik schrijven.  Ronduit teleurstellend zijn de gebruikte materialen in het interieur. Krasgevoelige kunststof hoort niet thuis in deze prijsklasse. Positief is de 165 pk sterke SkyActiv-benzinemotor.

Door het ontbreken van een turbo is-ie weliswaar zeldzaam in dit segment, maar hij combineert een soepel aanspreekgedrag met goede prestaties. Alleen bij stevig doortrekken in de hogere versnellingen mis je het extra vermogen, maar met de scherp schakelende zesbak los je dat zo op. Samen met een goede zitpositie achter het stuur leidt het tot plezierig weggedrag. De rijeigenschappen zijn zelfs zodanig dat het gemakkelijker wordt om de gebreken met de mantel der liefde te bedekken. Een Mazda 6 Sport Break uit 2015 waarmee we eerder een duurtest van 100.000 kilometer deden, bevestigt dat: het is geen slak, maar daarvoor moet je enkele mindere details voor lief nemen. Daarbij hoort ook de dieselmotor, die flink meer brandstof verbruikt wanneer hij zwaarder wordt belast. De duurtester had vierwielaandrijving en een automaat en kwam uit op een brandstofverbruik van 11 l/100 km of meer. Daarom heeft een uitvoering met benzinemotor en voorwielaandrijving de voorkeur.

Wel moet je wennen aan de goedkope materialen en rolgeluiden van de banden. En ... je moet preventieve maatregelen treffen om de slechte roestbescherming vanuit de fabriek beter te maken, om ervoor te zorgen dat je Mazda 6 nog wat langer meegaat.