Test: Mazda 2 Hybrid (2022)

Wij testen een heleboel auto’s en kennen daardoor alle merken wel vanbinnen en vanbuiten, maar zo nu en dan word je even op het verkeerde been gezet, bijvoorbeeld bij deze test. We rijden weliswaar met de Mazda 2 Hybrid, maar dat is net zo min een Mazda als een Fiat 500. Het is niet meer dan een Toyota Yaris. Daar is niet veel mis mee, zoals zo dadelijk zal blijken, maar als Mazda moet hij de typische eigenwijsheid van dat merk ontberen. Dus geen SkyActivtechniek of herkenbare Kodo-designtaal, maar gewoon een Toyota Yaris met andere logo’s. En natuurlijk een hybride aandrijflijn, want daar was het Mazda immers om te doen. Mazda nam deze auto op in het programma om een hybride auto in het aanbod te hebben, want als het om elektrificatie gaat, volgt het merk een behoorlijk conservatieve koers. Ja, er is de volledige elektrische MX-30 en de nieuwe CX-60 komt straks als plug-in hybride, maar verder is er niets en dan wordt het voor een fabrikant moeilijk om aan de eisen te voldoen. En om de eigenzinnigheid van Mazda nog even uit te lichten: die CX-60 komt er ook nog met splinternieuwe zescilinder-benzineén -dieselmotoren. Jazeker, dieselmotoren.

Het lenen van auto’s is niets nieuws. Suzuki heeft met de Across en de Swace ook twee modellen van Toyota in het programma, en Mazda zelf voerde een kwarteeuw geleden een 121 die niets anders was dan een Ford Fiesta met een andere grille. Het is een simpele oplossing om te voldoen aan een vraag wanneer je zelf even geen budget hebt. Wel opmerkelijk is de naam: Mazda 2 Hybrid. De auto die we tot nu kenden als Mazda 2 blijft namelijk gewoon bestaan. Er staan dus twee compleet verschillende modellen met dezelfde naam bij de dealer.

GEEN NAVIGATIE

Los van de andere logo’s is er slechts één detail dat exclusief is voor de Mazda-variant van de Toyota Yaris. Dat is de verchroomde lijst langs de zijruiten. Bij Toyota is die altijd zwart. De auto is best een opvallende verschijning, met ronde vormen en achterwielen die heel nadrukkelijk op de hoeken zijn geplaatst en visueel zelfs een beetje buiten de auto staan. Ook het dak is niet helemaal vlak en heeft twee bollingen in lengterichting. De geteste versie is de Select-uitvoering, het derde en meest luxe niveau. Overigens kun je bij Toyota nog voor een andere (niet-hybride) aandrijflijn kiezen, maar Mazda geeft die keuze logischerwijs niet. Daar is de ándere Mazda 2 voor. Als je instapt, kom je in een speels interieur terecht. Het dashboard is niet zo zakelijk recht en strak als in een Volkswagen Polo of Renault Clio. Achter het stuur vind je twee ronde kokertjes met displays erin en daartussen vind je een wat groter beeldscherm. Het doet denken aan een verrekijker. We vinden het leuk en origineel en het frisse ontwerp doet gelukkig geen afbreuk aan de informatieoverdracht. In het midden van het dashboard staat het beeldscherm van het multimediasysteem.

Navigatie is overigens op deze duurste versie niet standaard aanwezig, maar het systeem ondersteunt wel Apple CarPlay en Android Auto. Je kunt je smartphone via een kabeltje inzetten om je de weg te wijzen. Het systeem is niet het snelste en meest moderne, en Toyota gebruikt bijvoorbeeld zelf in de Yaris Cross al een systeem van een nieuwe generatie dat veel fijner is. Het is nu soms wat zoeken in de menu’s en je loopt tegen gekke termen als de ‘parkeerknechtmodus’ aan. Handig zijn zaken als een vakje direct onder dat grote scherm waarin je een zonnebril of telefoon kunt leggen, een draadloze telefoonlader in het vakje daar weer onder en een armsteun die ook nog wat opbergmogelijkheden heeft. Chic is de blauwe sfeerverlichting die op een aantal plaatsen is verstopt. De stoelen zijn netjes bekleed met een combinatie van stof en kunstleer en zitten prima. Je kunt een goede zitpositie vinden en het kleine, dikke stuur ligt prettig in de hand. Dat is het goede nieuws. De mensen achterin hebben het net wat minder luxe.

De Mazda 2 Hybrid is geen bijzonder ruime auto en een volwassene zit daar best krap. Door de omhoog lopende zijruit voel je je ook een beetje opgesloten en we kunnen ons voorstellen dat kleine kinderen het zelfs vervelend vinden dat ze maar moeilijk naar buiten kunnen kijken. De bagageruimte heeft een acceptabel formaat, maar is in deze klasse niet toonaangevend. De bodem is verstelbaar, wat handig is.

BIJZONDER ZUINIG

De aandrijflijn is in eerdere testen met de Toyota Yaris al geroemd. De auto is vlot wanneer je het wilt en rustig als het kan. Op de snelweg hoor je in de verte een rustig – zeg maar stationair – brommetje. Bij het accelereren zet de driecilinder benzine­motor soms wel even een keel op, maar zo plotseling als het begon verdwijnt het geluid meestal ook wel weer. De samen­werking tussen elektromotor en benzinemotor verloopt soepel en zonder dat je er iets van merkt. Subliem! Het is mogelijk kleine stukjes in de stad volledig elektrisch te rijden, maar beter laat je de elektronica dat zelf bepalen, want alles is erop gericht om de auto zo zuinig mogelijk te maken. De fabrieksopgave van 1 op 25 hebben we niet gehaald, maar we zaten er niet ver vandaan.

De Mazda 2 Hybrid rijdt anders dan je van een Mazda zou verwachten. De ‘normale’ 2 heeft een besturing die veel feedback geeft en een weggedrag waar je enthousiast van wordt. De 2 Hybrid zit daar net een niveautje onder. Hij rijdt bijzonder fijn, maar hij mist de betrokkenheid die Mazda normaal gezien zo kenmerkt.

Interessant is natuurlijk de vraag wat de betere keuze zou zijn: deze Mazda 2 Hybrid of toch een Toyota Yaris? Het is echt een uitstekende auto, zoals ook te zien is in de puntentabel, maar wie gehecht is aan die typische Mazda-dynamiek zal wel iets missen. Voor het geld hoef je het ook niet te doen, want hij zit qua uitrusting het dichtst tegen de Yaris Executive aan en die is 500 euro duurder. Toyota biedt wel navigatie, en vijf jaar garantie in plaats van drie. Maar we hebben het – in deze uitvoering – wel over een auto van 30.000 euro.