Eerste ‘World Car’

Het uiterlijk is niet direct aansprekend. Omdat deze Civic een zogeheten ‘World Car’ moest worden, is gekozen voor een middle of the road-ontwerp dat niemand tegen de haren instrijkt, maar ook nergens verrast. En dus zien we een voorzijde die prima oogt, maar niet echt karakteristiek Honda is. Ook de zijkant is wat gezapig en doorsnee, wat vooral wordt veroorzaakt door de grote overhang voor. De achterkant ziet er leuk uit met zijn diffuser-achtige onderkant en in elkaar overlopende remlichten, maar het is desondanks geen blikvanger en ook de stance had beter gekund. De Honda heeft zelfs met 18-inch wielen veel ruimte tussen band en wielkast en daar moet je van houden.

De Civic, die al niet klein was, is met nog eens drie centimeter gegroeid tot 4,56 meter, een record in het C-segment. Ook nam de wielbasis met 3,5 centimeter toe, terwijl de hoogte met 2,5 cm omlaag werd gebracht. Desondanks is er meer glasoppervlak, waardoor het interieur lichter en ruimtelijker overkomt. Het dashboard is prima ingedeeld naar Europese smaak. Dat is bewust gedaan, want Honda beschouwt de Europese markt als het meest divers en veeleisend en denkt dus dat een ‘Europese’ auto meer dan goed genoeg is voor de rest van de wereld.

Honda Civic

De afwerking is van hoge kwaliteit en de gebruikte materialen zijn prima, ook al oogt de bovenzijde van het ietwat glimmende dashboard wat goedkoop. Wel grappig zijn de ventilatieroosters, die doorlopen over het hele dashboard en zijn gemaakt van kunststof in honingraatmotief. Wanneer je de deur achter je dichtslaat, hoor je een solide dreun en ook de draai- en drukknoppen voelen aan alsof ze een eeuwigheid meegaan. De bediening is simpel en hoewel het instrumentarium wat druk aandoet, vind je snel je weg achter het stuur. Opvallend: het hele klokkencluster is digitaal, maar de snelheidsmeter is analoog. In het midden van het dashboard bevindt zich een ietwat bescheiden display voor de navigatie en het multimediasysteem en daaronder bevindt zich een vak waar je zelfs de grootste telefoons kunt opladen.

Achter het stuur zit je prima: lekker laag en je kunt het rechtopstaande stuur goed ver naar je toe trekken. De stoelen bieden aardig wat zijdelingse steun en ook achterin is er genoeg beenruimte voor een auto van dit kaliber. Personen boven de 1,80 meter schuren hier echter met hun hoofd tegen het dak. De kofferruimte meet 410 liter. Dat is veel, zeker voor een hybride, en dat komt doordat Honda de accu van het hybridesysteem onder de achterbank heeft geplaatst, naast de brandstoftank. Dat is een prima oplossing om een maximaal volume te garanderen. Helaas komen de wielkasten wel ver naar binnen en heeft de kofferbak een hoge tildrempel. Desondanks is er volgens Honda genoeg plek voor drie golftassen.

Driver’s Hybrid

De Civic lijkt daarmee aardig doorsnee, totdat we de motor starten. Nou ja, als we de motor starten gebeurt er nog niets, omdat het een hybride is, maar wanneer het gaspedaal wordt ingetrapt, schiet de auto er vandoor. Dat komt mede door de twee elektromotoren. De ene dient als generator, de andere drijft de wielen aan. De Civic heeft geen stekker en dus wordt er wordt er uitsluitend gebruik gemaakt van regeneratie van remenergie en natuurlijk de kracht van de verbrandingsmotor. De elektrische actieradius bedraagt maximaal drie kilometer, maar de elektromotor biedt enorm veel trekkracht. Wanneer vervolgens de eerste bocht opduikt, verschijnt er zelfs een flinke glimlach op ons gezicht. De Civic blijkt een uitdagende hybride, die heel goed gedoseerd remt, heel mooi vlak blijft liggen en ontzettend vertrouwenwekkend aanvoelt. Honda noemt zijn Civic de ‘Driver’s Hybrid’. Dat klopt aardig.

Het allermooiste is dat de auto niet is voorzien van een cvt-transmissie die erop los loeit wanneer het gaspedaal wordt ingetrapt. Bij de Civic is namelijk gekozen voor één vaste versnelling, maar Honda heeft heel slim het motortoerental opgedeeld in overgangen die klinken alsof er een DSG-automaat is ingebouwd. Je krijgt bijna het gevoel dat je in een Honda V-TEC met close-ratio-versnellingsbak rondrijdt. Nepper dan nep, maar toch verslavend, zeker in de Sport-stand, wanneer het motorgeluid wordt versterkt en je race-instinct wordt aangewakkerd. Met de flippers achter het stuur kun je helaas niet handmatig schakelen. Hiermee kun je alleen de mate van regeneratie in vier standen regelen.

Honda Civic

Diep inremmen

Het is heel knap hoe Honda de Civic sportief kan laten aanvoelen zonder hem in te laten boeten aan comfort. Ook fijn: de motor houdt aandrijving in de bochten, waardoor je meer grip hebt en nog sneller kunt uitaccelereren. Hooguit had de besturing nog wat directer gekund, maar dat komt vast goed in de Type R.

In de bergen rond Madrid gaat het aardig hard. Omdat de Civic zo goed remt, durven we diep de bocht in te remmen. Zo diep en hard zelfs dat keer op keer de alarmlichten aanspringen, omdat de sensoren denken dat er een noodstop wordt gemaakt. Honda blijkt dat standaard te doen bij een vertraging van 0,6 g en dat lijkt wat snel. Zeker in de toekomstige Civic Type R zal het behoorlijk wat eigenaren gaan irriteren als hier dezelfde mate van vertraging al tot een alarm leidt.

Het motorgeluid is kernachtig en niet dat typisch amechtige gekerm dat we kennen van viercilinder-Japanners. Omdat de elektromotoren flink meedoen, gebeurt er ook echt wat als het gaspedaal wordt ingetrapt. Niet zo vreemd, want de elektromotor is in hoge mate verantwoordelijk voor het vermogen van de Civic. Honda is er trots op en dat is niet voor niets, want de 184 pk sterke motor met Atkinson-loop is sneller dan de uitgaande 1.5-turbo, zuiniger dan de huidige 1.0 en heeft meer trekkracht heeft dan de huidige 2.0-diesel. De nieuwe Honda Civic wordt in Europa uitsluitend geleverd als hatchback en staat vanaf oktober bij de Nederlandse dealers. De prijslijst begint bij €35.680.