Broer (20) en zus (18) rijden allebei een 30 jaar oude Mercedes omdat vader en opa dat erin stampten
400 E en 190 E
Achttien en twintig jaar oud en nu al een Mercedes? Ja, maar wel een dertig jaar oude klassieker want een nieuwe kunnen broer en zus Ockhuisen (nog) niet betalen. Daarom rijden Andreas en Zandalée ieder een dertig jaar oude ster.
“Een nieuwe hoeft niet voor mij”, vertelt Zandaleé. “Ik ben verknocht aan de lijnen van de 190.” Haar twee jaar oudere broer Andreas denkt er net zo over. Ook hij heeft een 190, maar draaide zijn spaarvarken om voor een 400 E. “Ik wil mijn zus te snel af zijn bij het stoplicht”, grijnst hij. “Baas boven baas.”
Andreas reed eerste een Mercedes 190 D
Eerst waren de rollen omgedraaid. Tot voor kort reed Andreas hetzelfde model als Zandaleé. Maar zij was sneller weg. “Iedereen was sneller weg dan mijn broer. Die 190 Diesel is zo traag als een slak”, grapt ze. “Maar hij gaat tenminste niet kapot", pareert Andreas. “Ruim 360.000 kilometer en pas onlangs een koppakking.” Broer en zus pochen en proberen elkaar te overtroeven met hun 190 en 400. Eén ding is zeker: Andreas heeft 279 pk tot zijn beschikking, Zandaleé nog lang niet de helft: 122 pk. “Lekker al dat vermogen, maar hij wordt gestraft aan de pomp. Mijn 190 rijdt 1 op 12. Dan duurt het maar wat langer voordat ik op de 100 zit.”
Doopnaam: Mercedes
De Mercedes-liefde zit er bij broer en zus vanaf de geboorte in. “Mijn middelste doopnaam is zelfs Mercedes”, vertelt Zandaleé trots. Dat broer en zus ieder een exemplaar met de ster op de motorkap hebben, is geen toeval: opa Nico Ockhuisen verzamelt Mercedessen vanaf de jaren 70. De teller staat op ruim 120. Je kunt ze zelfs bezichtigen in zijn privémuseum in Eembrugge. “En al van kinds af aan ben ik verknocht aan de vormen van de 190. Er is simpelweg geen mooiere auto. Die lijnen zijn zo geraffineerd: kijk eens naar dat achterdeel van kofferbak tot aan het dak met zijn prachtige knik. Alsof het een ruwe diamant is, met zorgvuldig getekende trapeziumvormen. Moderne auto’s hebben dat niet meer; die spatborden zijn vaak rond. De 190 en 200-300 hebben veel meer karakter.”
Zandaleé kon niet wachten om haar rijbewijs te halen. “Gelukkig verscheen, twee maanden voor ik 18 werd, deze rode 190 E op internet. Samen met pa en opa ben ik gaan kijken en ik heb hem direct gekocht, ondanks een beschadigd achterportier en wat gaatjes in de bodem. Dertig jaar oud, nog geen 140.000 kilometer op de teller en slechts twee eigenaren voor mij. De vorige eigenaresse was een liefhebber en gunde me de auto vanwege mijn achternaam. Ze kende mijn opa. Hoe dan ook, ze wist dat haar auto bij mij goed terecht zou komen.”
Automaat 400 E was versleten
Andreas rijdt al twee jaar in zijn 75 pk sterke 190 D. “Die auto staat nu even ‘on hold’. Er moet wat gebeuren: dezelfde gaatjes als bij Zandaleé en een nieuwe voorbumper. En er zit een vouw in het achterspatbord. Maar de 400 E, de nieuwe aanwinst, is een geval apart. Een flinke aderlating, en goedkoop bleek duurkoop. Roest rondom de voor- en achterruit had ik wel opgemerkt. Dat hij inhoudt als hij warm wordt ook. Maar dat de automaat versleten was, helaas niet. €2.500 in de achteruit. Toch is die auto me alles waard. Ik spaar net zo lang tot ik weer aan de volgende klus kan beginnen.”
Op de dag van de fotoreportage plaatst Andreas een Instagrampost: het is toevallig de negentigste verjaardag van Bruno Sacco, de designchef van Mercedes. Hij was verantwoordelijk voor de ontwerpen van de 190 en de 200-300E-serie. De modellen hebben bewonderaars van alle leeftijden. Zandaleé, die als Mercedes-monteur werkt, heeft daar een verklaring voor: “Ze zijn tijdloos mooi, enigszins betaalbaar en je kan er dagelijks mee rijden zonder al te veel problemen. Al stijgen de prijzen van gewilde onderdelen ongekend hard.” Zandaleé houdt van haar 190: “Hij tikt alle boxen aan die ik verlang: rood, tweeliter motor, vijfbak, schuifdak en het unieke karo-interieur. En hij rijdt heerlijk.”
Helemaal het mannetje in de 400 E
Andreas voelt zich de man met zijn 400 E, gespoten in ‘rookzilver’. “De perfecte wolf in schaapskleren. Niemand verwacht een V8 onder de kap,” lacht hij. Vrienden brachten hem op het spoor van de 400 E. “Twee van onze beste vrienden rijden een V8. Dan moet je wel proberen bij te blijven. Bovendien stond deze 400 E al vier jaar weg te kwijnen bij een autospuiterij. In de familie is voldoende kennis aanwezig om hem te onderhouden.”
Net als de 500 E ook een V8 in de 400 E, de 400 heeft echter niet de brede voorspatborden.
Nu zijn ze overtuigd van hun eeuwige liefde voor de 190 en de 400. Maar blijft dat zo? “Mijn vriendengroep praat over klassieke auto’s als Duesenbergs en Bugatti’s. Onbereikbare grootheden, maar o zo mooi. Ik droom van een Subaru Impreza 555 en een Alfa GTV6. Maar ook van een 190 D 2.5 Turbo en een E 420 CDI.” Zandaleé is nog jong en volkomen tevreden met haar 190. “Hij kan bovendien nog jaren mee.” Over het ruilen van hun auto’s zijn ze het eens: Andreas wil niet terug naar de 190 E en Zandaleé ziet het niet zitten om haar 190 in te ruilen voor de 400 E.
Had je deze auto's al gezien?
Lees ook
Waarom de 2.6 de ultieme Mercedes 190 is
Deze jaren-80 Mercedes-Benz Coupé is niet wat je denkt dat het is
34 jaar oude Mercedes-Benz is wolf in schaapskleren - In het Wild
Maken of kraken: Mercedes-Benz 190 met identiteitscrisis - In het Wild
Praktijkervaring Mercedes-Benz 190: de authentieke baby-Benz
Lezersreacties (41) (gesloten)
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.