Test: Audi RS6 Avant

Heel even lijkt er niets te gebeuren aan boord van de nieuwe Audi RS6 als het gaspedaal het schutbord raakt. Een moment waarin de elektronica moet bepalen hoe aan de vraag van de bestuurder te voldoen, zonder dat de auto zichzelf uit elkaar trekt. Die ene pedaalbeweging brengt namelijk niet minder dan 600 pk en 800 Nm in stelling. Het lijkt bijna voelbaar hoe het vermogen via de automatische versnellingsbak en het middendifferentieel naar de beide assen wordt gebracht. En dan begint de wereld heel erg hard achteruit te bewegen. Dat het regent en de temperatuur bij lange na niet in de dubbele cijfers komt, maakt weinig uit voor het quattro-vierwielaandrijvingssysteem. Dat brengt het vermogen bijna even efficiënt op het asfalt als wanneer het 30 graden en zonnig zou zijn geweest. Zonder acht te slaan op zoiets banaals als luchtweerstand, beukt de vierliter-V8 met zijn dubbele turbo de twee ton zware RS6 in minder dan vier seconden naar de landelijke limiet. Nog geen tien seconden later staat het dubbele op de teller en als we op de autobahn de vrije ruimte zouden opzoeken, stopt de teller dankzij het optionele Dynamic Pakket Plus pas met oplopen bij 305 km/h. In een stationwagon.

Een vloedgolf van koppel

Schaamteloze overdaad is altijd al het handelsmerk geweest van de RS 6 en de nieuwe past naadloos in die traditie. Ook de manier waarop de aandrijflijn te werk gaat, typeert de nieuwe Audi als een echte RS 6. Helemaal onderin gebeurt er verrassend weinig, in elk geval met de wetenschap van al dat vermogen in het achterhoofd. Dan klappen bij 2.000 toeren beide turbo’s erin en vervolgens surft de auto op een vloedgolf van koppel in het middengebied. Helemaal bovenin zwakt de storm wat af, al staan er dan vaak al cijfers op de teller die geen plek hebben op de openbare weg. Dat schaamteloze gemak waarmee de RS 6 wanstaltige prestaties neerzet en dat met een diep, raspend geroffel aan de omgeving laat weten, werkt verslavend.

Het feit dat de achttraps volautomaat in de standaardmodus eigenlijk niet wil terugschakelen, maakt door het brede koppelplatform weinig uit. In volle aanvalsmodus gaat het allemaal een stuk sneller, hamert de V8 nog fraaier en wordt het verbruik nog hoger. Aan brandstofbesparing doet de RS 6 namelijk niet. In naam heeft de Audi weliswaar een mild-hybrid systeem, maar dat is zo mild dat de Scoville-schaal amper van het nulpunt afkomt. Excuses voor zijn excessieve levensstijl maakt de snelle Audi niet. Een RS staat voor hedonistische snelheidsbeleving en niets anders.

Behalve supercar-prestaties en verrassend leuk bochtenwerk toont de RS 6 zich ook  een echte stationwagon. Er past 565 liter achterin en op de achterbank zitten volwassenen buitengewoon riant. Voorin past hij naadloos in de huidige line-up van het merk uit Ingolstadt. Bizar goed afgewerkt, hypermoderne schermen en een klinische, minimalistische styling. De keuze om alles in één touchscreen onder te brengen, is voor de ergonomie niet per se de beste. Daar staat tegenover dat de schermen wel supersnel werken en logisch zijn ingedeeld.