Opel Astra F vs. concurrenten - Uit de Oude Doos

Het was nogal wat, dat Opel de haast met Nederland verweven naam Kadett liet vallen begin jaren 90. 'Never change a winning team' zou je zeggen. Toch lukte het de Duitsers om onder de naam Astra het succes voort te zetten. Dat vermoedden we al toen we de eerste Astra voor het eerst reden, al was de concurrentie op dat moment ook niet mals. Zo had Ford net een nieuwe Escort op de markt gebracht, kwam Citroën met de verrassend nuchtere ZX en had Nissan met de Sunny ook een zeer moderne inzending in de compacte middenklasse. Hoog tijd dus om de Astra eens naast die tegenstrevers te zetten.

Om te beginnen: hoe beviel de Opel Astra zelf? Nou, best goed. De Astra voelde modern aan en oogde modern. Dat begon al bij het instappen. Net als in de Kadett was het centrale bedieningspaneel prettig naar de bestuurder toe gericht en bovendien zag het er vanwege de vele ronde vormen eigentijds uit. De stoelen voelden bovendien stevig aan en boden behoorlijk wat zijdelingse steun. Eenmaal op weg met de Astra was een andere grote ontwikkelingsstap ten opzichte van de Kadett merkbaar: het was beduidend stiller aan boord van de Astra. Nog meer positiefs? Jazeker. Ook al was de Astra niet eens echt veel groter dan de laatste Kadett, toch was er achterin opvallend meer hoofd- en beenruimte. Al met al dus weinig om te klagen.

Toch was er wel iets dat in de geteste Astra een beetje tegenviel: de motor. Niet dat er iets fundamenteel mis mee leek, het blokje deed redelijk rustig zijn werk, alleen dat 'rustig' gold ook voor het tempo waarmee de Astra zich door de 1.4 liet voortbewegen. Snel was-ie daarmee niet: van 0 naar 100 km/h versnellen nam minstens 16 seconden in beslag. Wat dat betreft deed de Citroën ZX het al een stuk beter. Die had daar met zijn 1.4 13,7 seconden voor nodig. Wel was de ZX wat krapper dan de Astra qua bagageruimte, al was het in zijn geheel naar voren schuiven van de achterbank voor meer bagageruimte dan wel weer een handig extraatje. Ook het in hoogte verstelbare stuur was een pluspunt voor de ZX. De Ford Escort vonden we ten opzichte van de Astra vooral wat positiever qua opzet van het interieur. Hoewel het dashboard in de Astra ook modern oogde, zag dat van de Escort er wat vrolijker uit. Al helemaal als je dat met het redelijk rechttoe rechtaan exemplaar in de ZX vergeleek. Wel was de 1.4 van Ford duidelijk rumoeriger dan die van de Astra, dat gold overigens ook voor die van de ZX.

Maar wacht eens, er was toch ook nog een Nissan Sunny? Jazeker. Ook uit Japanse hoek had de Opel Astra heel wat te duchten. De Sunny was namelijk nog betrekkelijk nieuw en dat zag je er ook wel aan af. Vooral in het interieur, dat oogt met terugwerkende kracht misschien wel het meest modern van alle vier de auto's. Waar de Sunny echter vooral in uitblonk, was de techniek. Net als de Astra, ZX en Escort had de geteste Sunny een 1.4, alleen was de Japanner een stuk kwieker dan zijn concurrenten. Met 12,5 seconden van 0 naar 100 km/h was het zeker geen strepentrekker, maar wel wel de snelste van het stel. Het was dan ook een zestienklepper, in tegenstelling tot de anderen. Niet geheel onbelangrijk: het motorgeluid was beduidend minder aanwezig dan bij de ZX en Escort. Ruim was de Sunny ook, met 430 liter bagageruimte. Nissan had zijn huiswerk dus goed gedaan.

Voor welke van de vier je moest gaan, lieten we nog even in het midden. Wel was duidelijk dat de Astra een 'waardige troonopvolger' was en zeker een interessante optie naast de concurrenten. Dat zou ook blijken uit de verkoopcijfers: de Astra werd van dit stel veruit de succesvolste auto. Er kwam één concurrent echter heel dichtbij wat dat betreft: de Volkswagen Golf III. Die was op het moment van deze test echter nog niet beschikbaar.