Mini Clubman (1973) - In het Wild

Het moderne Mini stofte deze eeuw de naam Clubman af voor de stationwagonversie van de Mini. Van oudsher had die naam echter niet direct te maken met ruimere versies van de Mini; die heetten immers (Austin) Mini Countryman of (Morris) Mini Traveller. De Mini Clubman was weer iets anders, namelijk een reguliere Mini met onder meer een moderner front. Daar had je ook een ruimere variant van, die Mini Clubman Estate heette. Volgen we het nog?

Hier hebben we dankzij AutoWeek-forumlid 'D oh' een Mini Clubman voor ons, dus gewoon een tweedeurs Mini met het opvallende, destijds meer eigentijdse neusje erop. Eind jaren 60 vond fabrikant Austin het tijd voor een opwaardering voor de Mini, met dit als resultaat. De iets hoger in de markt gezette Mini Clubman zag er opvallend anders uit dan zijn klassieker gelijnde, simpelweg Mini geheten broer (die ernaast leverbaar bleef) en was ook een slagje langer. Die extra lengte, zo'n tien centimeter, zat hem puur in de langere neus. Daarin had je dus ook wat meer de ruimte. Handig voor het sleutelen aan de ook iets grotere 1.1 die later in de Clubman leverbaar werd naast de bekende 1.0, maar zeker voor onderhoud aan de reeds van de Cooper S bekende 1.3. Ook was (en is) zo'n Clubman hierdoor een handige basis voor wie een Mini zelf wat meer pit wil geven.

Mini Clubman

Deze heerlijk typisch gekleurde Mini Clubman uit 1973 beschikt volgens de kentekengegevens gewoon over de bekende 1.0 (998 cc) die al vanaf de Mk1 in de Mini leverbaar was. Een blokje dat in deze Clubman 39 pk levert en met dat bescheiden vermogen sinds een paar maanden een nieuwe eigenaar vooruitbrengt. Diegene nam de Clubman over van iemand die er zo'n tien jaar trouw aan bleef en er kennelijk ook goed voor heeft gezorgd, want de kleine Brit staat er prachtig bij. Zelfs al vind je dit neusje misschien niet zo mooi als het origineel.