Designreview Lamborghini Countach: 'inspiratie en kwelling voor huidige designers'
Gerichte, treffende harde tone
- Niels van Roij
- Designreview
Ondanks dat autodesigners voor hun werk jaren de toekomst in kijken, blikt Niels van Roij de komende weken terug. Vandaag reizen we af naar Italië, waar een van de belangrijkste Lamborghini modellen ooit werd vormgegeven. Maar niet door Lamborghini.
Vroeger was het heel normaal om als autofabrikant de diensten van externe stylinghuizen in te zetten voor de ontwikkeling van een nieuw model. De DMC Delorean is een voorbeeld hiervan. Ook de eerste Volkswagen Golf werd door Giugiaro getekend.
En zelfs de Countach van Lamborghini werd volgens deze modus operandi gestyled. Nu de dagen van de Italiaanse stylinghuizen geteld zijn - haast zonder uitzondering wordt iedere auto ontworpen door interne automotive design teams - kunnen we niet meer verwachten dat er ooit nog een door Pininfarina ontworpen Ferrari of door Bertone getekende Lamborghini gaat verschijnen. Voor one-offs zijn vanzelfsprekend altijd nog bepaalde andere studio’s beschikbaar...
De Countach, op alle manieren een revolutie in automotive design, werd ruim vijftig jaar geleden op de Autosalon van Genève als LP500 Concept getoond.
Dit gele prototype maakt op de stand van Carrozzeria Bertone zijn eerste publieke optreden. De beslissing om de Countach LP500 in de ruimte van Bertone te onthullen werd ingegeven door het feit dat op de stand van Lamborghini de Miura SV werd getoond. Een prachtige auto. Maar ook een die op geen enkele manier nog wordt gezien als belangrijk genoeg om - zelfs niet op subtiele wijze - door te sijpelen in moderne productiemodellen! Zo belangrijk, zo sterk getekend, is de Countach.
Het ontwerp was dermate radicaal dat het per direct de toekomst van Lamborghini op stilistisch vlak bepaalde. Voor huidige ontwerpers is het zowel een grote bron van inspiratie als van hoofdbrekens. Immers, hoeveel mag het nieuwe ontwerp afwijken van deze jaren 70 monovolume? De allernieuwste Lambo telg, de Revuelto, is duidelijk de kleinzoon van de ooit in 1971 getoonde radicale supercar.
Het ontwerp van de Countach is niet te vergelijken met welke andere productieauto uit zijn tijd dan ook. Het is een sculptuur waarvan men enkel onder de indruk kan zijn. Los van persoonlijke visies op de uitgesproken vormgeving. Deze beoordeling gaat niet over smaak, maar over design feitelijkheden. En de Countach is vormtechnisch ijzersterk door- en uitontwikkeld. Krachtige proporties, gespierde volumes en om over de energieke surfacing nog maar te zwijgen. Wellicht is de auto in de huidige wereld een tikje hard en onbehouwen, maar dat is ‘m – zeker in de jaren 70 tijdsgeest gezien – vergeven. Het design is uitermate charismatisch, door zijn extreme proporties en vormtaal.
Bertone begreep als geen ander dat voor een nieuw, groot statement er een dramatisch ontwerp moet worden neergezet, dat tot het uiterste is gereduceerd. De Countach, zeker in zijn puurste vroege vorm, is een clean ontwerp.
De plooien en kenmerkende lijnen die het designwerk heeft, dienen allemaal een duidelijk stilistisch doel. Dit resulteert in een supercar die, vanwege zijn relatieve eenvoud, zeer dramatisch is. En een supercar die daardoor weg kan komen met heel heftige lakkleuren.
Te veel schreeuwen binnen design resulteert enkel in ruis, een kakofonie van geluid. Een issue waar in deze tijd de ontwerpen van legio supercars (hallo Pagani!) onder lijden. De Countach bestaat uit gerichte, treffende harde tonen die daardoor des te effectiever zijn – ze leven in een omgeving van stilte.